Sang Prabu Jåbåyå ing Kadhiri misuwur kêkah adilipún. Prabawanipún upami kadós padangíng srêngéngé ing mangsa katigå. Panjênênganipún kinèringan ing sêsamining ratu, awít sakíng kaprawiranipún ing paprangan. Bótên wóntên nimbangi. Pårå ratu ingkang nunggil jaman akaliyan Prabu Jåyåbåyå kaupamèkakên rêmbulan, Prabu Jåyåbåyå ingkang minångkå srêngéngé, sorotipún angútjêmakên padhanging rêmbulan.
Prabu Jåyåbåyå wau kagungan abdi juru panganggit, anama Êmpu Sêdah, punikå kakarsakakên nganggít sêrat Bråtåyudå, panganggitipún kålå ing taún 1079. Wóndéné ingkang kacariyosakên rumiyin :
***
Sang Prabu Judistira sasêntananipún sami kalêmpakan wóntên ing nagari Wirata, sartå ambêktå prajurít sadêdamêlipún ing prang. Prabu Krêsna ing Dwåråwati sabalanipún inggíh wóntên ing ngriku, Karsanipún Prabu Judhistirå badé mangún pêrang mundút kagúnganipún nagari ing Ngastinå ingkang apalih. Wóndéning ingkang binóbót ing budi sartå linampahan sapitêdahipún ing prakawis agêng wau, inggíh namúng sang Prabu ing Dwåråwati, Akathah pårå ratu, pêpakan wóntên íng Wiråtå, ingkang sami rumójóng ing pêrang, amuríh kamulyaníng pêjah. Íng nagari Ngastinå inggíh kathah pårå ratu Jawi utawi saking tanah Sabrang, sami kalêmpakan sabålå såhå dêdamêlíng pêrang, inggíh sumêdyå ngupadós kamulyaníng pêjah.
Prabu Judhistirå angandikå dhumatêng Prabu Krêsna : Kang Prabu, ingkang minångkå panuntun kula, kula badé anêdha kagungan kula nagari íng Ngastinå ingkang sapalih; punikå kulå sumangga íngkang dadós panggalíh utawi pratikêl sampéyan, amurih prayoginipún ingkang badhé linampahan.”
Prabu Krêsnå amangsuli pangandikå: ,,Jèn makatên karsané yayi Prabu, inggíh bótên wóntên sayoginipún kêjawi kagalíh wilujêngipún, amuríh lulus saéníng akêkadang. Kula ingkang badhé lumampah, anêdhå sapalihipún nagari íng Ngastinå.”
***
Prabu Krêsnå lajêng andhawahakên paréntah, karså tindak dhumatêng nagari íng Ngastinå, badé amundhut sapalihing nagari. Anuntên bålå sami dipun undhangi, sang nåtå nitíh råtå, radên Sêtyaki andêrèk.
Sakíng rikating råtå, tindakipún Prabu Krêsnå sampun dumugi sajawiníng kithå. Bótên antawis dangu nagari íng Ngastinå sampún katingal. Sakathahíng kalangênan urut margi íngkang dipún ambah déníng Prabu Krêsnå, sêmunipún sami prihatos. Ébahipún gódhónging uwit wringín, sêmunipún kadós tiyang jalêr kasusahan, bótên dipún timbangi trêsnanipún dhatêng íngkang èstri. Pucakíng gapurå èmpèripún kadós angajêng ajêng énggalé rawuhipún Prabu Krêsnå. Baunipún íng gapurå kadós badhé nyêmbah dhumatêng íngkang rawuh. Êpangíng wít cêpaka sapinggiríng margi katêmpúh íng angín, sêmunipún kadós astanipún Dèwi Banowati, angawé awé badé pitakèn dhatêng Prabu Krêsnå, punåpå Radèn Janåkå andérék. Swaraning ratanipún sang nåtåa, sartå gêbyaring sêsotyå rêrêngganipún, kadós anyauri sartå angujiwati ingkang pitakèn; wóndéníng sauripún : Si Janåkå ora milu ngiríng, isíh kari ånå íng Wiråthå; kadang kadangé siji ora ånå kang milu.”
Êpang kanginan èmpêripún kadós tiyang méngo, bótên kadugi íng wangulan wau; awít Radén Janåkå bótên andèrèk dhatêng nagari ing Ngastinå, anjabêl nagarinipún.
Sêkar sêkar íng margi èmpèripún kadós badhé rêntah ing jurang. Wit witan íngkang wóntên pinggír margi katêmpuh íng angin, gódhóngipun abosah basih, sêmunipún kadós tiyang prihatós, déné Pandåwå bótên tumut, Cucur mungêl mênggah mênggah, sêmunipún kadós tiyang ajrih. Wóntên sêkar pudak rêntah íng sélå, sêmunipún prihatós, awít déníng Radén Janåkå bótên tumut andhèrèk.
Låwå gumandhul wóntên ing êpang, kêbêt kêbêt kadós tumut sêdhih, yèn sagêdå wicantên, wiraósipún makatên : Yågéné Panduputrå ora milu rawuh anjabêl nagarané dhéwé ?“
Sêkar tanjúng anggulasah wóntên ing margi, sêmunipún kadós tumut sêdhih, Brêngêngêngíng kómbang íngkang ngupadós sêkar, utawi íngkang anut unthuking toyå, kadós anangís tumut prihatós, déné sang Dananjåyå bótên andhérèkakên tindakipún Prabu Krêsnå.
***
Lúmút akíng tumèmplèk íng séla, sêmunipún kadós tiyang èstri kalêngêr, amargi kédanan sang Dananjåyå.
Akathah kalangênan íng pinggír margi, utawi pinggiríng rawi ingkang angémpêr èmpêri prihatós. Kapanjangên yèn kacariyosnå sadåyå.
Tindakipún Prabu Krêsnå sampún dumugi íng Têgal Kuru, anuntên wóntên jawåtå sakawan têdhak, anåmå : Janåkå, Råmå Parasu, Kanwå sartå Narådå, badhé ambiyantóni lampahipún sang nåtå. Prabu Krêsnå kagèt mirså wóntên déwå anêdhaki, lajêng mingsêr tumut lênggah kúsiripún. Déwa sakawan sami lênggah salêbêtíng råtå. Sarêng sang nåtå sampún nyêmbah, jawåtå sakawan angandikå: ”Sang nåtå, sampún kasêså ing lampah, kula badé tumút ing salampah andika.”
Anuntên råtå dipún rindhikakên, samargi margi sang Prabu aginêman kaliyan déwa sakawan. Wondéning ingkang dipún rêmbag, prayogining lampah, såhå saéning kadadósanipún ing prakawis.
***
Sang Prabu Suyudana ing Ngastina sampún midangêt, bilíh Prabu Krêsnå sampún dumugi ing Têgal Kuru. Lajêng andhawahakên paréntah, sakathahing lêlurúng andikakakên anggêlari sinjang, anjóg íng sitinggíl, dumugi kórining kadhatón ingkang jawi. Sartå pårå pinisêpúh kadhawúhan amêthúk. Wóndéning ingkang kapathah amêthúk wau: Bisma, Druna, Dêstarata punika sami suka íng batós, déné Prabu Krêsnå ingkang lumampah badhé anjabêl nagari ; anyipta yèn Prabu Suyudånå amêsthi badhé ngubungakên. Anangíng Prabu Suyudånå akaliyan patíh Sangkuni sami kèwêdan, awit Prabu Krêsnå sampún kalíh kalihíng ngatunggíl kaliyan Pandhåwå. Anuntên Koråwå sami ngalêmpak wóntên salêbêting kadhaton.
***