Ki-demang.com : Centhini

Jilid 5 - Kaca : 116

350 Sinom

192.
Kadosdene santri para |
tingalipun santri murni |
awasta Sèh Amongraga |
duk wingi nèng wisma mami |
kawula têtakèni |
akumbi tan pati kudu |
kêkalih rencangira |
punika kula tan nyani |
taksih ngêmu wêwadi botên pasaja ||

193.
Jayèngraga angandika |
mring kang garwa Rarasati |
wong kabèh kang nambutkarya |
konên sumingkir kariyin |
sadandanane sami |
aywa na ingkang kadulu |
iku durung amangan |
padha ingonana sami |
anèng kampung wingking dènrumat sadaya ||

194.
Kang garwa matur sandika |
liningan kang nambutkardi |
sigra bubar sami ngiwa |
galèthèkan dènusungi |
jumênêng Jayèngwèsthi |
kinèn nata lampitipun |
Jayèngraga parentah |
mring wong rencangira sami |
angrêsiki kang pandhapa sinaponan ||

195.
Luci lan Nuripin gêpah |
tata palênggahan lampit |
kasab alus ginêlaran |
klasa batu wiyar putih |
Jayèngwèsthi ngling aris |
lah (m)bok ipe sira iku |
mundura marang wisma |
angêrtènana cêcawis |
saanane sathithik ingkang prayoga ||

196.
Abênêr (ng)gonku samaya |
kaya ana kang inganti |
kang rayi matur sandika |
lumêbèng wisma sêsaji |
raka ngling payo yayi |
konên ngundang dhayohamu |
kowe kene linggiha |
matur sandika kang rayi |
nulya nuduh mring Luci Nuripin agya ||

197.
Lah dènaglis aturana |
aywa kasuwèn nèng (n)jawi |
kang liningan sigra mentar |
Nuripin lan santri Luci |
praptèng (n)jawi wus panggih |
santri Luci kagyat (n)dulu |
maring kang wau prapta |
jatmika sêmune wingit |
wus anêrka yèn dudu wong ala-ala ||

198.
Luci matur dawêg enggal |
paduka dipunaturi |
inggih dhatêng Jayèngraga |
lan kang raka Jayèngwèsthi |
gupuh kang sinungan ling |
yata Jayèngwèsthi wau |
Luci saungkurira |
angandika mring kang rayi |
kaya-kaya yayi dhayohmu prayoga ||

199.
Dene sadurunge prapta |
tyasingsun wus angrujuki |
ki dhayoh santri ing Karang |
badhe amanggutkên ngèlmi |
para dèn ngati-ati |
dhayoh kang sêdya pêpangguh |
mring (n)jêng kiyai bapa |
kang rayi umatur inggih |
lagya èca rarasan Ki Luci prapta ||

Jilid 5 - Kaca : 117

200.
Matur mangke kadhatêngan |
kerit kèndêl anèng jawi |
lêrês Nuripin turira |
awingit kang badhe prapti |
cahya apindha sasi |
jatmika antêng aluruh |
kados anamur kula |
solah-bawane katawis |
Jayèngraga Jayèngwèsthi sigra mapag ||

201.
Jayèngwèsthi lon lingira |
mring kang rayi Rarasati |
ni ipe (m)bokayunira |
Turida konên mariki |
kakuranganirèki |
mundhuta mring (m)bokayumu |
karo angladènana |
sandika ni Rarasati |
santri Luci mit mentar marang ngajêngan ||

202.
Jayèngwèsthi Jayèngraga |
dènnya amêthuk wus panggih |
sang monêng auluk salam |
agupuh samya nauri |
aris angancarani |
ingaturan gupuh laju |
nèng pandhapa alênggah |
wusnya jawat tangan sami |
lênggah tata Jayèngwèsthi anêmbrama ||

203.
Kakang paduka katuran |
sarawuh tuwan nèng ngriki |
sintên kang sinujèng basa |
lawan pundi kang kawingking |
nauri kang sinung ling |
têmbungira manis arum |
kawula saking Karang |
dene kang sudi mastani |
duk nèng Karang wasta Ki Sèh Amongraga ||

204.
nênggih kiagêng ing Karang |
ingkang aparing kêkasih |
Jayèngwèsthi aturira |
paran karsanta mariki |
Amongraga nauri |
marma prapta yêktinipun |
kawularsa panggiha |
dhumatêng kangjêng kiyai |
lamun parêng yêkti arsa puruita ||

205.
Ngrasèhkên kawruh kang nyata |
kapencut kita myarsi |
wartine saking ing Karang |
ramanta sarwa winasis |
marma tan etang mami |
têbih-têbih kita ruruh |
saking kasmaran myarsa |
gumujêng Ki Jayèngwèsthi |
sarya matur mangsa-boronga wawarta ||

206.
sayêkti tan botên dora |
anênggih rama kiyai |
apan sarwa-sarwi ana |
marma sagung pra dipati |
bang wetan ngalap sami |
mring (n)jêng rama kawruhipun |
tanapi santri têbah |
kathah ingkang sami prapti |
lajêng wisma awis kang purun mantuka ||

Jilid 5 - Kaca : 118

207.
Kawula sring darbe sabat |
sutaning para dipati |
sawêg samya mantuk enggal |
tan susah dhatêng kiyai |
pan kawula pribadi |
sayêkti ingkang mumuruk |
wit pakèning (n)jêng rama |
gumujêng Sèh Amongragi |
witming sukur yèn yayi sampun sampurna ||

208.
Inggih botên susah-susah |
panggih lan ramanta nênggih |
yata dangu arêrasan |
Jayèngwèsthi ngandika ris |
mring garwa lan kang rayi |
(m)bok ipe sira apa wus |
yèn duwe sasaosan |
bubucu têka sabithi |
ladèkêna sira mau (n)jangan apa ||

209.
Turida lon aturira |
mring raka awidik-widik |
inggih kêlan sumapala |
jangan dhusun tan prayogi |
rayinta Rarasati |
kang sêsaji dangunipun |
kêlan jangan nêgara |
Jayèngwèsthi mèsêm angling |
ingkang êndi bedane desa nagara ||

210.
Matur jangan padhamara |
jangan dhusun inggih mênir |
lah wis sira ladèkêna |
agupuh kang rayi kalih |
rampadan wus miranti |
sinaosakên ing ngayun |
sadaya sêlirira |
ingkang samya nglêladèni |
sêkul bucu lan pulên pêthak las-lasan ||

211.
Nèng panjang giri myang ulam |
pêcêl pitik jangan mênir |
jangan padhamara dhara |
madhêp kang lagya mèmèti |
kilêng-kilêng akinyih |
opor-bèbèk lan bêtutu |
dhèndhèng gorèng gêpukan |
gorèngan kathik gulathik |
êmpal abon dhèndhèng panjêl lan sujènan ||

212.
Age rêmpah lan tum-tuman |
kêrupuk bêsêngèk pitik |
sambêl-gorèng sambêl kacang |
lombok kêncêng lawan pêtis |
lalaban kacang cipir |
kêcèmèh têrung lan timun |
bêrambang tempe mêntah |
kêcambah gudhe kêmangi |
kang rampadan sadaya piring lancaran ||

213.
Wus tinata anèng ngarsa |
Jayèngwèsthi ngandika ris |
inggih suwawi ki raka |
paduka lêkas wêwanting |
payo wisuha yayi |
nulya samya atuturuh |
Jayèngwèsthi lingira |
mring garwa miwah kang rayi |
lah Turida lan Rarasati majuwa ||

Jilid 5 - Kaca : 119

214.
Akêmbul buktiya sisan |
ngalap barkahing sang tami |
karana Allah kewala |
ngarah apa wus tan sigi |
ajang tuwungmu êndi |
wisuha karo dimaju |
kang garwa jrih pinêksa |
nulya samya majêng sami |
pan punika rayinta kalihe pisan ||

215.
Mugi sampun taha-taha |
ngakên rayi èstri kalih |
sang monêng luntur tyasira |
rinahab datan sinigi |
kumênyut tyasira sih |
mring Jayèngwèsthi suh rêmpu |
osiking tyas kang muga |
dadya-a jalaraning sih |
nastijaba sawabe kiyagêng Karang ||

216.
Sakêdhik radi cawêngah |
akêmbulan dede mukrim |
tinahan ngecani sarak |
nulya lêkas kêmbul bukti |
samya pikantuk bukti |
sang tamu tan pati antuk |
wêtara mung sasalak |
kalonge sêkul binukti |
kêtuwukên dènnya lênggah tan bisa bah ||

217.
Dènnya nadhah akêmbulan |
Jayèngwèsthi gung anglirik |
mring tamu osiking nala |
sunduga lawas wong iki |
tan kambon ing rijêki |
saking brangtaning ing ngèlmu |
Jayèngwèsthi lingira |
kakang dèn-nêmên abukti |
lah sampun kathah-kathah ingkang pinikir ||

218.
Kawula ingkang madhangna |
ribêde pun kakang yêkti |
ing mangke dalu kewala |
kula ambabar sêjati |
sasurasaning ngèlmi |
kang tan tèdhèng gathak-gathuk |
mèsêm Sèh Amongraga |
angalêm sajroning ati |
marang Jayèngwèsthi lawan Jayèngraga ||

219.
Wong iki ladak pasaja |
sapolahe amantêsi |
sathithik kakèhan ombak |
ngêgungkên yèn sugih ngèlmi |
mangkana ris nauri |
inggih sampun sangêt tuwuk |
lami kula tan kadya |
punika (ng)gènkula bukti |
sakalangkung pakantuk (ng)gènkula nadhah ||

220.
Katêmbèn kula rahaban |
sami akêmbul kêndhuri |
langkung lan takêre saban |
Jayèngwèsthi nauri (ng)gih |
micorèng jroning ati |
iku apa wus togipun |
samono tadhahnèki |
apa samudana lamis |
yèn katoga acicik lir kucing lara ||

Jilid 5 - Kaca : 120

221.
Lan aja kêmbul lan ingwang |
tan samono krowaknèki |
kalong mung sapongge bajang |
prandene warêg kapati |
kumlêkarên abukti |
batinne tan pati kudu |
saking brangtèng Pangeran |
cahyane sumilak wêning |
matur malih dhuh suwawi kang pakangsal ||

222.
Tansah nyarakkên sumangga |
Amongraga naur inggih |
sampun dumugi katêdha |
kurmatipun yayi kalih |
tan sagêd amangsuli |
ingkang sih prananing kalbu |
Jayèngwèsthi norraga |
alon muwus mring kang rayi |
lah Turida Rarasati angloroda ||

223.
Iya banjurna kewala |
carikên marang pawingking |
mring sabate kakangira |
wasisan lan Nuripin |
nulya sami wêwanting |
linorod kang dhahar sampun |
binagi wus warata |
Turida lan Rarasati |
wusnya têbah barêsih mundur mring wisma ||

224.
Arakit saji dhêdharan |
sinaosakên ing ngarsi |
sêkul susu kêtan kolak |
rujak kopyor pisang kuning |
duryan kalawan manggis |
pêlêm lan dhuku kapundhung |
jambu sawo rambutan |
salak sêmangka kuwèni |
wus atata dhêdharan andhèr nèng ngarsa ||

225.
Jayèngwèsthi ngling sumangga |
punika pangusap amis |
Amongraga rum lingira |
inggih kalangkung ingkang sih |
sangêt panrimèng-mami |
nulya mèt sawiji dhuku |
Jayèngwèsthi mundhut salak |
satunggil dhinahar manis |
Jayèngraga cêkoh kokoh kêtan kolak ||

226.
Jayèngwèsthi ris ngandika |
sirèku rada mangani |
mau (n)bok-warêgi pisan |
dadi tan mindho-gawèni |
langkung tawêkalnèki |
Jayèngraga matur gumuyu |
inggih kalangkung kêmba |
yèn mêntas kawula bukti |
kêdah nênêdha lêlêgi mung kêtan kolak ||

227.
Wusnya nutug adhêdharan |
Jayèngwèsthi ngandika ris |
mring kang rayi Jayèngraga |
masjid tatanên kang bêcik |
sira adanna dhingin |
iki sêdhêng waktu Luhur |
Jayèngraga turira |
inggih sampun dènrimati |
ingaturan Sèh Amongraga asalat ||

Jilid 5 - Kaca : 121

228.
Wus kering mring masjid salat |
myang Turida Rarasati |
makmum lawan sêlirira |
lan Jamal Jamil Nuripin |
wulu wus dènadanni |
asunat sadayanipun |
Jayèngwèsthi turira |
paduka ingkang ngimami |
Mongraga ngling prayogi yayi kewala ||

229.
botên prayogi pun kakang |
kang sêpuh ingkang ngimami |
nulya Ki Sèh Amongraga |
kalihira anglêgani |
sigra majêng ngimami |
mangkana usalli prêlu |
lumawan tumaninah |
nênelakakên kang trêtip |
tutug dènnya salat Luhur bakda salam ||

230.
Pêragat puji-pujian |
wusnya dikir donga Luhri |
nulya sêlawat salaman |
lajêng kewala nèng masjid |
Turida Rarasati |
dhêdharan kinèn sumusul |
mring masjid sadayanya |
agêpah kang para sêlir |
samya angusungi dhêdharan sadaya ||

231.
Miwah mawantu nyamikan |
lah-olahan ingkang adi |
Rarasati lan Turida |
tansah ngladèni nèng ngarsi |
gantos wêktu Ngasar-i |
mangkana sabakdanipun |
Jayèngwèsthi turira |
mring Amongraga aririh |
prayogine kakang lajêng mangilèna ||

232.
Inggih dhatêng wismakula |
sakêdhap sewang miranti |
yèn sampun kawêradinan |
tamiyan paduka inggih |
lajêng sami umanjing |
saos mring rama wong têlu |
Amongraga anabda |
punapa sakêrsa yayi |
kula ndhèrèk karsane yayi kaliyan ||

233.
Jayèngwèsthi lon ngandika |
mring garwa muliha dhingin |
tatanên anèng paningrat |
lan adhimu Rarasati |
dhêdhaharane iki |
gawanên ngulon sadarum |
kang kalong sulamana |
lan apa ingkang prayogi |
iya mangsa-bodhowa sira kang rumat ||

234.
Kang garwa matur sandika |
nulya mantuk lan kang rayi |
ingiring pra sêlirira |
mangulon sigra arakit |
papan dènnira linggih |
wus miranti sadaya wus |
yata tiga sang wirya |
lumampah mangilèn sami |
nèng paningrat tan pae paèsing wisma ||

235.
Reka-rekaning arêngga |
arakit tan nguciwani |
mangkana Sèh Amongraga |
ngaturan lajêng ing panti |
paningrat dènnya linggih |
Mongraga raosing kalbu |
kadi tan ngalih (ng)gyannya |
èsmu gumun jroning galih |
dene nora nana siwahe salingsa ||

Jilid 5 - Kaca : 122

236.
Wus tata dènnira lênggah |
sinambi dhadharan adi |
Ki Nuripin aturira |
kawula anuwun pamit |
mantuk mring wismamami |
mapan ing lampah wus katur |
Jayèngwèsthi ngandika |
sira ywa mulih kariyin |
sesuk yèn wus lumêbu sira muliya ||

237.
Karana iku manawa |
dinangu mring (n)jêng kiyai |
ana-a kang matur cêtha |
kakang waune duk prapti |
anèng wismanirèki |
dadya titi paturanmu |
pan nora kêtanggungan |
ngiras ladènana mami |
Ki Nuripin sandika ing aturira ||

238.
Tan winarna solahira |
samana pan sampun Mahrib |
yata nulya minggah salat |
nèng masjide Jayèngwèsthi |
kang adan Ki Nuripin |
sadaya ngambil hèr wulu |
Rarasati Turida |
miwah parèstri makmumi |
Jamal Jamil Jalalodin samya sunat ||

239.
Wusnya sunat pupujian |
astagpirulah halngalim |
minkuli danbin alami |
wa layakpiru dunubi |
ila rabil-alamin |
sang wirya tri sunat sampun |
Amongraga pinêksa |
wau kinèn angimami |
santri Karang mokal lamun tan gambuha ||

351 Gambuh

1.
Amongraga amuwus |
wajib kang darbe wisma punika |
angimami ngêmum kewala ngong yayi |
Jayèngwèsthi turira rum |
botên pun kakang kemawon ||

2.
bênêr tan bênêr iku |
wajib pun kakang titiyang sêpuh |
Amongraga mèsêm nauri aririh |
manawi kathah kang luput |
galap têmah ginaguyon ||

3.
Jayèngwèsthi umatur |
inggih kang botên-botên winuwus |
mangke dalu kawula ambabar ngèlmi |
Ki Amongraga gumuyu |
sarwi majêng ngadêg alon ||

4.
lajêng usolli parlu |
langkung pasekat ing têmbungipun |
Jayèngwèsthi Jayèngraga wus usolli |
miwah kabèh ingkang makmum |
mulya Amongraga gupoh ||

Jilid 5 - Kaca : 123

5.
Wus amaca Alkamdu |
awalira Surat Kul ya kayu |
nulya Surat Ida ja-a akirnèki |
ulêming swara amêntul |
kang makmum kabèh andongong ||

6.
Jayèngwèsthi lan wau |
Ki Jayèngraga duk myarsa gêtun |
osiking tyas wong iki baya pi-api |
awate bae balilu |
ngong duga wus putus kawroh ||

7.
Kacihna wacanipun |
tumèmbêl bênêr ukaranipun |
Amongraga tumaninahe atrêtib |
tahyat akir iptitatun |
nulya salam nêngên alon ||

8.
Asalamu ngalekum |
warahmatulah wa barakatuh |
asaluka alpaoja biljanati |
pataku nasrul islamu |
nulya salam ngiwa alon ||

9.
Asalamu ngalekum |
warahmatulah wa barakatuh |
asaluka najata waminari |
wal apwa ngindal kisabu |
bakda salat têngah timpoh ||

10.
Gya pupujiyanipun |
langkung rahab sadaya kang makmum |
nulya tutug pupujiyan lajêng dhikir |
wus dhikir andonga rajuk |
Jayèngraga nasib alon ||

11.
Ngêlik sêdhêng swara rum |
bêning gumrining alêmpêng êmpuk |
alahuma sali wa salim ngalehi |
pagpirlana warkamnahu |
waliman ya kulu rêko ||

12.
Tamat pandonganipun |
nulya salawat salaman wau |
lajêng sunat bakda ngangkat sunat wabin |
tigang salam atêpakur |
pamawasing kang waspaos ||

13.
Sampuning dhikir suhul |
amung Pangeran ingkang wus jumbuh |
jumbuh ing dat sipat asma apngalnèki |
pagut napi isbatipun |
ing dalêm kak tan kaledhok ||

14.
Wusnya mangkana wau |
wanci manjing wêktu Ngisa-nipun |
nulya Jamal Jamil kinèn angadani |
wus adan sunat sadarum |
Amongraga maksih kinon ||

Jilid 5 - Kaca : 124

15.
Angimami puniku |
Amongraga mopo pinêksa wus |
laju kewala ngiman nulya usolli |
agya Patekah Alkamdu |
awal surat kang winaos ||

16.
Surat Jumungah nêngguh |
nulya Surat Munapèk akiru |
tumaninah trêtibe sarwa utami |
dumugi ing salamipun |
bakda pupujiyan royom ||

17.
Dhikirira asêngkut |
wusnya donga ing apêngal lalu |
Jayèngraga tansah berag dènnya nasib |
kang amin rahab kalangkung |
sampuning salat ingkang wong ||

18.
Sarta sasalaman wus |
dènnira sunat bakda kang makmum |
nulya mundhun para santri lit-alit |
kantun sang wirya katêlu |
sunat witir têsbèh ênggon ||

19.
Sampurna tangatipun |
lajêng manggèn kewala nèng tajug |
tata kitri dènnya lêlênggahan sami |
para garwa anèng pungkur |
acadhang yèn ana pakon ||

20.
Jamal Jamil akumpul |
lan Nuripin Jalalodin tan wun |
lawan santri-santrine piyambak sami |
Jayèngwèsthi ngandika rum |
marang ing garwanira lon ||

21.
Hèh Turida sirèku |
apa wus gawe sêkul sananjung |
matur dèrèng sawêg dipunraratêngi |
sakêdhap êngkas mèh sampun |
dhadharan kang wus mirantos ||

22.
Iya saosanamu |
saanane ladèkna kang mungguh |
lan tekone rinta gawanên mariki |
satenongane dèn-gupuh |
kang rayi matur wus saos ||

23.
Garwèng rayi agugup |
angladèkkên pateyan nèng ngayun |
sêlir samya anampa dhulang tup saji |
kakarangan praptèng ngayun |
Turida lan rayi gupoh ||

24.
Ingkang nata ing ngayun |
pisang mas jambu kêlampok arum |
salak pakèl kuwèni durèn lan manggis |
pijêtan dhuku kapundhung |
srikaya lan pêlêm dodol ||

Jilid 5 - Kaca : 125

25.
Nanas kêrêtan têbu |
sêmangka jingga kêtela-gantung |
miwah olah-olahan kang adi-adi |
randha-kèli rara-mêndut |
pipis-tuban pipis-kopyor ||

26.
Sêmpurna lèmèt pasung |
gantal lêmpêr lan sêmar-tinandhu |
plèrèt gêmpol apan kopyor rujak kawis |
clorot jênang pathi sagu |
juwadah lan jênang dodol ||

27.
Wus sumaji sadarum |
munggwing piring lancaran kang jêpun |
Jayèngwèsthi alon dènnya ngancarani |
suwawi kakang sang bagus |
karana Allah kemawon ||

28.
Sang tamu lingnya arum |
sangêt yayi ing panrimaningsun |
botênb sagêt amangsuli gênging kang sih |
kang rayi kalih turipun |
kang botên-botên rinaos ||

29.
Kawula pan wus saguh |
amadhangkên kakang ribêdipun |
sêlat-sêlotipun mangke sêdhêng wêngi |
mugi sasambèn rumuhun |
rayinta (ng)gyanipun sugoh ||

30.
Nulya samya amundhut |
dhahar dhêdhaharan sakarsanipun |
Amongraga mung pisang mas saulêr thil |
dhinahar nugêl ping pitu |
gutuk tugêl dènnya atop ||

31.
Jayèngwèsthi ngling kalbu |
nora jamak cicike wong iku |
layak mingkup ususe amung sadami |
mung gêdhang saulêr tuwuk |
dèn-onjot-onjot ing atob ||

32.
Jayèngwèsthi tan antuk |
dènnya sasambèn nyamikanipun |
Jayèngraga dhahar bikut maratani |
tan winuwus dangunipun |
Jayèngwèsthi lingira lon ||

33.
Marang ing garwanipun |
hèh yayi (ng)gonmu angliwêt mau |
liwêt tambra gajihe ayam kêbiri |
pariksanên lamun uwus |
nuli ladèkêna kono ||

34.
Gya pinariksa sampun |
rimat sadaya saosanipun |
Ni Turida rêrasan lan Rarasati |
anèng wisma ting kacêmut |
samya ngungunnira karo ||

35.
Turida ris amuwus |
ya talah dhayoh kae kalangkung |
jatmikane aruruh apik acicik |
wong mangkana kae patut |
dadiya pripeyan munggoh ||

Jilid 5 - Kaca : 126

36.
Lawan salaminipun |
Ki Jayèngwèsthi tuwin bojomu |
kadhayohan nora kaya dhayoh iki |
rahabe rakêt sadulur |
nora mambu nêmbe tumon ||

37.
Tan ana sisigènipun |
kaya ana kalêthêking kalbu |
bêbatangan bae besuk badhe dadi |
iya paripeyanamu |
Rarasati matur alon ||

38.
Inggih kados puniku |
lêrês pêmbatang paduka tuhu |
dugi kula tiyang punika angilmi |
yèn mangke rêrasan ngèlmu |
kula pêthèk sami kawon ||

39.
Pun tamu ingkang unggul |
katawis tajêm polatanipun |
sinaguhan sêmunipun wus madhangi |
Turida nauri muwus |
ayake iya mangkono ||

40.
Lah payo wis mring ngayun |
ywa kasuwèn yèn sêlak pinundhut |
para sêlir ingirit majêng mring ngarsa |
anampa rampadanipun |
dhêdharan pinire maro ||

41.
Bubucu dinok ngayun |
liwêt tambra ngalênga kumênyus |
jangan pindhang-sungsum kare cara kaji |
brongkos sambêl-gorèng mangut |
basêngèk pitik lan opor ||

42.
Pes-pesan tambra palung |
bêsèngèk angsaran kêlalèn klulung |
gogorèngan bontot burcèt kathik glathik |
johan dêrkuku cuwiyun |
gangsir êmprit-pêking bondhol ||

43.
Dhèndhèng age bêtutu |
êndhog bêkamal pindhang cêrubuk |
babat galêng sêrêgan lan kalak ati |
sajenan kêrupuk-têrung |
srundèng êmpal ragi abon ||

44.
Sate pal êmpuk duduh |
lalaban kêrai terong timun |
sambêl lethok lombok kêncêng lawan pêtis |
kêcêmèh lan parewêlut |
têmu poh kacang gêleyor ||

45.
Wus sumaos ing ngayun |
kèndêl kang garwa sarwi akêbut |
Jayèngwèsthi alon dènnya ngancarani |
sumangga kakang tuturuh |
lajêng wijik toyèng bokor ||

Jilid 5 - Kaca : 127

46.
Wusnya wêwanting wau |
kang garwa rayi tan kêna kantun |
samya kêmbul kalima dènnira bukti |
Amongraga pulukipun |
sawohing tanjung kang ijo ||

47.
Kinêpêl-kêpêl dangu |
nganti atos bundêr lir binubud |
tinakêra gutuk puluh lan kang rayi |
ulam mung karupuk-têrung |
kang dhinahar lan têmu poh ||

48.
Dènnira dhahar sêkul |
liwêt tambra namung patang jumput |
langkung tamban pamamahe nganti-anti |
anganti salêmbutipun |
tan akêcap ngêlêt alon ||

49.
Jayèngwèsthi andulu |
sasmitanira sinamun-samun |
osiking tyas wong iki dhasare apik |
cicike saking kapatuh |
maune kêrêp ngêlowong ||

50.
Nadhah saking kêbutuh |
sunat bae datan pati kudu |
ngur dhèk awan rada kèh kalonge kêdhik |
kalonging sêga kur-ukur |
mung saêndhog ayam cebol ||

51.
Jayèngwèsthi arangu |
-rangu dènnya nadhah mung andulu |
lamun kêraos eca dènnira bukti |
sêdhêng bumbune asêngkut |
myat ing tamu milu kêndho ||

52.
Jayèngraga asêngkut |
dènnya nadhah kokoh cekoh bikut |
rab-uraban myang jangan salin-sumalin |
winratan ulam sadarum |
kanthi kasundhulan antob ||

53.
Pan têksih kokohipun |
pêtis rinêmêkan abon rêmus |
Jayèngwèsthi alon muwus mring kang rayi |
êntèkna aja kasusu |
mati pitikmu bêrondhol ||

54.
Jayèngraga gumuyu |
ginuyu mring garwa kang (m)bokayu |
pan sadaya dènnya nadhah angêntèni |
samana wus samya nutug |
Mongraga kinèn tuturoh ||

55.
sarêng dènnira wisuh |
nulya linorod ambêng nèng ngayun |
wus tinampan para sêlir anyariki |
mring pamburi sadaya wus |
Jamal Jamil samya golong ||

56.
Dènnya nadhah ngathêkul |
Jalalodin Nuripin athêkul |
nora tau mangan lawuh kang kadyèki |
samya angêndhoni sabuk |
mênthêng-mênthêng lambung mêdhok ||

Jilid 5 - Kaca : 128

57.
Sampun panglorodipun |
dhêdharan malih tinata ngayun |
Jayèngwèsthi ngling sumangga nulak amis |
Mongraga muwus kalangkung |
narimèng sih têkèng batos ||

58.
Jayèngwèsthi amundhut |
jêram kêprok binêlah kaujur |
Amongraga mundhut rambutan satunggil |
Jayèngraga sêga susu |
kêtan kolak nora êpot ||

59.
Jayèngwèsthi gumuyu |
dene jojodhangan sira iku |
bisa mrênahakên ênggon lêgi-lêgi |
kukuh ganjane kêrismu |
kêncêng tan kêna binêthot ||

60.
Kang rayi sru gumuyu |
sarwi matur langkung kêmbanipun |
botên mangsêg yèn botên nêdha lêlêgi |
lamun kang olah (m)bokayu |
sadhengahipun kemawon ||

61.
Sagêd dumugi bumbu |
kalêrêsan tan wontên kang kadung |
dados kathah eca raosing abukti |
Ki Jayèngwèsthi gumuyu |
pintêr anggênah sireko ||

62.
Amongraga amuwus |
inggih lêrês rayinta puniku |
lamun sarwa sêdhêng bumbunipun ugi |
raosing sangêt anuntung |
kaot piyambak sa-ajom ||

63.
Jayèngraga gumuyu |
ambodhokkên paduka puniku |
dene lêrês anggènkula amastani |
raka ngling andêlna iku |
olèh babah (ng)gêgêm gacon ||

64.
Jayèngwèsthi amuwus |
mring Amongraga wacana arum |
inggih ta lah tan nyana kakang winasis |
tan kêna ngakên balilu |
kacihna (ng)gonne mêmaos ||

65.
Patitis kir'atipun |
alêrês panjang lan cêlakipun |
Amongraga nauri arum amanis |
têtêlat kang wus linuhung |
sayêktine botên enjoh ||

66.
Batine mung puniku |
kewala tungkul pan olèh têmbung |
Jayèngwèsthi nauri dene akunci |
angalingi kawruhipun |
tan kenging angakên bodho ||

Jilid 5 - Kaca : 129

67.
Eca rêrasan dangu |
sinambi dhahar nyênyamikanipun |
sapikantuk dènnira angimbir-imbir |
ngrasakkên raosing ngèlmu |
Mongraga kinarubut ro ||

68.
Jayèngwèsthi lon muwus |
Turida sira karo adhimu |
wis tilarên nèng wismanirèki |
nanging ywa sira aturu |
manira lagya têtêlon ||

69.
Nuripin bae tunggu |
cèrèt ing anglo dimèn kinêbut |
Kèn Turida mundur lan kèn Rarasati |
Mongraga lêga tyasipun |
tyas lêjar mari arikoh ||

70.
Jayèngraga umatur |
mring Amongraga têmbungira rum |
ngong nunuwun apitakèn kang sayêkti |
kang pundi wujuding ngèlmu |
tan papan tan tulis rêko ||

71.
Kula salaminipun |
dèrèng manggih murad kang ginathuk |
ngèlmu kothong tanpa papan tanpa tulis |
mugi paduka sung tuduh |
wujudipun kang samêrngko ||

72.
Mongraga mèsêm muwus |
yayi de anèh têmên puniku |
kang tinakokakên sawujuding ngèlmi |
tanpa papan tulis iku |
kang kothong ingkang tinakon ||

73.
Èwêd ngèlmu puniku |
pan sumangga yayi ingkang sêpuh |
Jayèngwèsthi nauri sumangga mugi |
wontêna pituduhipun |
pangudinipun patakon ||

74.
Inggih supayanipun |
padhang nêrawang ing manahipun |
pan puniku gêgambènipun kang ngèlmi |
kula inggih dèrèng mangguh |
wujuding ngèlmu kang kothong ||

75.
Mongraga lingira rum |
langkung utamining ngèlmu wau |
yèn tan gèsèh kalawan tanggaping kalbi |
yèn kaplantrang kêlantrang kêpaung |
lir kinjêng tanpa sotya non ||

76.
Dene sajatinipun |
ngèlmu tanpa papan tulis iku |
nênggih Kur'an lan Kitab-kitab sayêkti |
sêmune tanpa sadarum |
puniku pinurih coplok ||

Jilid 5 - Kaca : 130

77.
Saking jilidanipun |
yèn bisa coplok ngalih ing kalbu |
saunining Kur'an wus apil ing galih |
myang kitab apil kacakup |
cap-lêng coplok wus ngalih (ng)gon ||

78.
Kewala anèng kalbu |
kalbu wus wujud ngilmu kang agung |
tan kêna sat tyas wus pangawak jaladri |
mring papan tulis tan ngingus |
tanpa gawe wus tan kanggo ||

79.
Yayi inggih puniku |
ngèlmu tan papan tan tulisipun |
dene ingkang salang suruping tampi |
amangeran dhèwèkipun |
dhèwèke awake bobrok ||

80.
Mung ngêngèl-êngèl wuwus |
wuwuse ngaku-aku amêngku |
kang punika kapêlantrang kawruhnèki |
mila kêdah mrih sumurup |
yèn kêsosol dados gecol ||

81.
Jayèngraga tumungkul |
tyasira kêkandhangan ing kawruh |
graitane pundhês tan thukul sadêmi |
yèn nêdya mawali kawruh |
malah tyas mindhak cumêplong ||

82.
Panarimanya antuk |
wêwatêsan ing kawruh kang luhung |
Jayèngraga ngêgrèpèh umatur aris |
datan anyana saglugud |
coploke ngèlmu ngalih (ng)gon ||

83.
Manggon anèng ing kalbu |
inggih sangêt kasinggihanipun |
dèrèng wontên para pandhita kang alim |
ingkang nampurnakkên kawruh |
kang anjarwani mangkono ||

84.
Ingkang sami têrtamtu |
tan kenging nalimpang saking riku |
nênggih wontên tiyang ahli raos angling |
tunggil kang paduka wuwus |
mêngku angaku Hyang Manon ||

85.
Sangêt kalêsikipun |
sumangga kakang kula rumuhun |
duk paduka tumiyan Ki Tatasjati |
ing pangraos kula sampun |
ing mangke têmahan cebol ||

86.
Jayèngwèsthi amuwus |
mring kang rayi wus manira milu |
ing kawruhe kakangira Amongragi |
wusira ywa ro ing kawruh |
ciptanên nugraha rawoh ||

Jilid 5 - Kaca : 131

87.
Jayèngwèsthi ausul |
maring Amongraga sualipun |
duk wang-uwung durung ana bumi langit |
Allah nèng ngêndi (ng)gènnipun |
myang duk karya jagad kono ||

88.
Langit lan malihipun |
kang thukulan lan gumrêmêt iku |
miwah gunung sagara lan kali-kali |
kang pundi sayêktosipun |
waune lawan samêngko ||

89.
Jayèngwèsthi asêngkut |
mathênthêng wadi pitakonipun |
yèn wong tembre-tembre arang kang ngawruhi |
nadyan para kaum-kaum |
kajaba oliya yêktos ||

90.
Amongraga duk ngrungu |
têka gumuyu wardayanipun |
patakone apa baya amung iki |
kang binuntêl kang kinandhut |
Mongraga nauri alon ||

91.
Mênggah basa puniku |
duk wang-uwung kabèh durung wujud |
bumi langit saisine durung dadi |
punika apan la takyun |
kun ingkang ana ing kono ||

92.
Lagi ora puniku |
lan lagi-lagi nanging-nanging kun |
durung-durung nging nokat wilayat gaib |
tri gaib-gaibul guyub |
gaib uluwiyah rêko ||

93.
Gaib uluwiyahipun |
gaib tigang prakawis puniku |
pan kalangkung ngèlmu punika arêmit |
kang la takyun muradipun |
kang pêsthi anane linyok ||

94.
Kun apan muradipun |
lagi bae tan kêna binêstu |
nokat wilayat gaib punika wingit |
wit tanpa karana iku |
tan ajali pribadi pon ||

95.
Gaibul guyub iku |
pêsthi amor tan katon dinulu |
gaib uluwiyah iku kang wus pasthi |
têtêp nèng sajroning limut |
pêtênging pêtêng tan katon ||

96.
Gaib uwiyah iku |
mêsthi têtêp nèng papadhangipun |
padhanging apadhang datanpa aling-aling |
nêrantang tan lamuk-lamuk |
samonoa pon tan katon ||

Jilid 5 - Kaca : 132

97.
Punika muradipun |
dene ingkang kak kakekatipun |
sanyatane pun bumi kalawan langit |
langit bumi jatinipun |
bumi ngakal kang sajatos ||

98.
Mangka duk wangwungipun |
sadurunge bumi langitipun |
inggih sadèrènge wontên akal budi |
budi kita kang satuhu |
tuhu ananing Hyang Manon ||

99.
Anane tan kadulu |
tan kêna yèn dinalih dinulu |
yèn ta dèrèng maujud akal lan budi |
mênêng mung mênêng puniku |
ênêng êning wus pana pon ||

100.
Puniku jatinipun |
nyataning nyata kawruh wus pupus |
Jayèngwèsthi tustha manahe kajatin |
kalangkung dènnira ngungun |
sapandurat tan miraos ||

101.
Yêktine mung puniku |
kang kinarya gêm salaminipun |
ing têngahe mangke wontên kang jawabi |
kalihe osiking kalbu |
wong iku tuhu kinaot ||

102.
Lawan (ng)gonningsun ngandhut |
durung ana kang bênêr salugut |
panjawabe mung wong iki kang patitis |
dalênge kadya balilu |
tan nyana yèn wus sumrowong ||

103.
Têka mangkana wau |
kalih osike jro nalanipun |
Amongraga angling malih rum amanis |
dalêm wêdalna sadarum |
kabèh ngèlmu kang kinaot ||

104.
Pintên banggi wakingsun |
manawi sagêd ambatang ulun |
Jayèngwèsthi Jayèngraga saurnya ris |
êntèk tan wontên kang kantun |
kang anèng gêgêdhongingong ||

105.
Sun dugi dèrèng putus |
pun kakang dene pindha balilu |
tan andimpe kalamun sampun linuwih |
Ki Amongraga sumaur |
langkung saking sukur ingong ||