Ki-demang.com : Centhini

Jilid 6 - Kaca : 117

362 Asmaradana

122.
Mangkana wus bangun akir |
bêdhug têlu dhêng wayahnya |
Jayèngwèsthi lon dêlinge |
payo sêdhênge bubaran |
sayah sêdalu pisan |
iku wus awal ing Subuh |
pra santri matur sandika ||

123.
Sadaya wus samya pamit |
kang paman myang para lurah |
santri anggawa brêkate |
kang nonton wus samya bubar |
sadaya asowangan |
salong kêdhik ingkang kantun |
lurah lèrèhan piyambak ||

124.
Jayèngraga matur pamit |
ing raka wus kinalilan |
nulya kondur lan garwane |
Nikèn Rarasati sigra |
kinanthi astanira |
sêlir tri umiring pungkur |
lan parèstri rencangira ||

125.
Dumugi wetan pêndhapi |
kang rayi nulya ingaras |
aras krêp kanan keringe |
kang rayi ngêsah anêngkah |
ambakna darbe karsa |
wontên wong sadonya ngumbuk |
andadak sadhengah-dhengah ||

126.
Kang raka gumujêng angling |
nadyan wong sadonya wiyah |
ngrawati mataning kodhok |
kang rayi sigra ingêmban |
pan sarwi ingarasan |
rinungrum ing srênggara rum |
ririh lir sabdèng brêmara ||

127.
Mangrêngih manguswa sari |
Jèngwèsthi angling mring garwa |
dêlêngên adhimu kae |
lir wong katêmbèn anyaran |
matur Nikèn Turida |
dhasare radi kêbacut |
rinta lir wong tan kaopan ||

128.
Jayèngsèsthi gumuyu ngling |
ugungên wae rinira |
brêkate wong anom mono |
wau kang rayi Jèngraga |
samarga priyêmbada |
dhuh wong ayu mirahingsun |
sangêt kangênku mring sira ||

129.
Mêngko banjur wae yayi |
anendra ing karasikan |
kang rayi mopo ature |
kang garwa dinugèng driya |
mopone samudana |
mondhong liniyaning bau |
sarya ngisêp payudara ||

130.
Praptèng palataranèki |
Jayèngraga astanira |
ragi angganjêl raose |
kang kèri nangga pondhongan |
astane ingkang kanan |
lon analusur lambung |
prênahe kêndhit pungkuran ||

131.
Wus tetela yèn turanggi |
kagyat kang raka têtanya |
lo apa sira iki kèl |
angglong jaja kadhung ing tyas |
kang garwa lon turira |
jrih ing raka èsmu (ng)guyu |
inggih sawêg magut wulan ||

Jilid 6 - Kaca : 118

132.
Kèndêl jumênêng pan mêksih |
kang rayi anèng ngêmbanan |
kang raka nauri alon |
maune duk Ngasar ora |
bêcak-bêcik kewala |
dèn-goroh wae sirèku |
sarwi ngaras payudara ||

133.
Kang rayi rinêmih-rêmih |
dangune pinriyêmbada |
dadya gêgêtun galihe |
rasa-rasa yèn wurunga |
kulinaning asmara |
gêla galih lir kêtunu |
sêndhêt ature mring raka ||

134.
Singgih wiwitipun mijil |
kala ngajêngkên asrakal |
mak prol tan nyana lamun kèl |
sontên tan ana karasa |
adat mawi antara |
kraos pêgêl boyok lambung |
punika lajêng kewala ||

135.
Kang raka nauri aris |
sarwi ngisêp wonga-wonga |
lah kêpriye mono kiye |
astane kering kang garwa |
rumangkul jangganira |
asta kanan kinèn ngakup |
anêkêm kagunganira ||

136.
Kinêpêl-kêpêl pinidih |
sarwi ngêsês kalihira |
sarta mèt iriban ing wong |
Jèngraga sangêt dènnyarsa |
kang garwa kagunturan |
samya kadung kalihipun |
kapalang dening lambaran ||

137.
Alon kondur ing wismèki |
ingêdhunakên kang garwa |
maksih kang asta têngêne |
kêkêt ing warastra maksa |
kang raka lon lingira |
senggane bok ngalang banjur |
aran wong mêkruh kewala ||

138.
Kang garwa umatur ririh |
paduka marahi rêsah |
kados kirang dintên malih |
kang raka ngling sapuluha |
wong kaya mangkeneya |
kang raywa ngling de puniku |
si Giyah si Sikêm ana ||

139.
Tiga pun Ragil anjêngil |
liyane wontên kewala |
rare prawan sadhengahe |
dèrèng pringkilên tanggungan |
senggane kinarsanan |
sun pêthèk mati (n)jêngkêrung |
sêmèntên niki mêmala ||

140.
Sarwi gumujêng ningsêti |
pangênêtirèng warastra |
yèn ta pinêksa-a dene |
mring raka narah kewala |
wite wis wingi mula |
tyas wulangun mring sang bagus |
ature asamudana ||

141.
Kang raka sangêt tyasnèki |
karsa rarasing wanita |
ambêngkayang guguthule |
kêncêng lir balêbês kalang |
tyas mupus lon lingira |
ya wis si Giyah wae wus |
kang garwa gumujêng turnya ||

Jilid 6 - Kaca : 119

142.
Pun Giyah puniku wingi |
tingal kula mapag tanggal |
wikan punika kang roro |
pun Sikêm Ragil mênawa |
datan amapag tanggal |
kang raka solahe gupuh |
sarwi angaras kang garwa ||

143.
Ya wis uculêna yayi |
sakêdhap arsa anggarap |
anumpu sêlirku roro |
kang garwa arasa-rasa |
kang asta yèn ucula |
ngêsês anguculkên gupuh |
sarwi cinênêng nêt-nêtan ||

144.
Wus lukar dènnya nêkêmi |
nulya mijil Jayèngraga |
sêlire masih nèng ngèmpèr |
Jayèngraga angandika |
maring ro sêlirira |
ro kinayuk jangganipun |
binêkta mring gandhok wetan ||

145.
Wus prapta ing tilam kanthil |
Jèngraga ngling lah wuda-a |
Sikêm matur lah kula kèl |
kogêl galihe Jèngraga |
boyoke ginêrayangan |
ling duk kapan lèhmu masuh |
matur winginipun siyang ||

146.
Payo sira wae Ragil |
age wuda-a sadhela |
wus bêgjamu sira dhewe |
Ragil nêmbah lon lingira |
bêndara nuwun duka |
kawulèwêd nggarap santun |
Jèngraga atêbah jaja ||

147.
Dadi kêjujur sun iki |
èsmu muring-muring duka |
kabèhane dilêlèngèng |
(m)bok aja ajak-ajakan |
agawe kêmlaratan |
sarwi ginêrayang suku |
lo dene ki dene ora ||

148.
Matur sawêg sapuniki |
hèh agoroh wae sira |
mara êndi sun dêlênge |
nulya nyunyunge ginagap |
nyok asta kêtêlêsan |
tinarik jingga kadulu |
kipa-kipa gya tinoya ||

149.
Ginuyu ing sêlir kalih |
sarwi anuruhi asta |
kang siji ngosoki bêrsèh |
angling (ng)guyu-(ng)guyu duka |
hèh kabèh kêna nglara |
kêthèk oglèng padha buntut |
sêlir loro thinothokan ||

150.
Kêpadhil wong disêkait |
lah ya uwis sira padha |
ambungana bae sinèh |
jumênêng sarwi angliga |
agupuh sêlirira |
samya nêkêm rêbut pucuk |
samya ngaras sêsengokan ||

151.
Sengok-sengok gênti-gênti |
Jèngraga ngling lah wis aja |
suwe-suwe nèk mêcothot |
nulya lukar ing têkêman |
Jèngraga sigra mêdal |
nuduh punakawanipun |
loro Sêtu lan Kadiman ||

152.
Hèh bocah loro dèn-aglis |
undangên si Sênu Surat |
yèn isih ana ing kulon |
gage kêbat lumayuwa |
yèn kulon nora nana |
jujulên ngomah dèn-gupuh |
Sêtu Kadiman lumajar ||

Jilid 6 - Kaca : 120

153.
Kalintangan Jayèngragi |
midêr-midêr nèng pandhapa |
ambêdêdêng sasuwene |
kaku apêgêl tyasira |
anulya malbèng wisma |
andhodhog kori wis masuk |
nimbali mring garwanira ||

154.
Sirèku apa wus guling |
matur sawêg arsa nendra |
layap-layap nulya kagèt |
de-enggal têmên paduka |
numpu roro sêlirnya |
kang raka ngling wong kêjujur |
yèn sira marahi beka ||

155.
Mawi kula kados pundi |
ngling ambêkuh hih kêtula |
-tula padha buntu kabèh |
tan ana kang kuwarasan |
undangên kabèh padha |
nulya tinimbalan sampun |
sêlir têtiga gya mara ||

156.
Jèngraga nudingi sarwi |
wira-wiri nèng jêrambah |
maksih nyêngkal dhodhogole |
garwa matur pagujêngan |
(ng)gêguyu mring kang raka |
inggih paduka puniku |
punapa mindhokkên têtak ||

157.
Ngagêm cêngkal sêpêt aking |
kang raka gumujêng suka |
cêngkal iras nyêngkal bae |
ginaguyu kêlikikan |
mring garwa sêlirira |
Jèngraga marang (ng)gèn lungguh |
sarwi nyampinge liningkap ||

158.
Byar ngalela anglênggirik |
kêsorot padhange pandam |
mêlêng-mêlêng amêncèrèt |
lir bathok gêbêgan kawak |
atêbêg titih antar |
sumringah lir cinèt wungu |
aluwung langkung samoa ||

159.
Gèdhèg-gèdhèg para sêlir |
kêpengin akêcêmutan |
kang garwa nêntak guyune |
ambakna duwe tênaga |
ajodhèh tan sangkriban |
kidhung liringe sang ayu |
mrang pra sêlir kêlècêman ||

160.
Jayèngraga ngandika ris |
mring garwa pra sêlirira |
ku ki anèh lan wong akèh |
yèn wus angot ambêngkayang |
tan bisa lêmês dhawak |
kudu-kudu nganggo mêtu |
yèn durung mêtu tan bisa ||

161.
Sikêm angling bisik-bisik |
samya gumuyu ampêdan |
Jèngraga mèsêm tanya lon |
kang sira gêguyu apa |
umatur kang liningan |
puniku pun Sikêm muwus |
sanjangipun nini Kêdah ||

Jilid 6 - Kaca : 121

162.
Pajar duk masih nèmnèki |
bojonipun darbe karsa |
ni Kêdah kêtanggêlan kèl |
kang lanang kêdah amêksa |
ni Kêdah darbe akal |
darbèke kang lapang kinum |
ing toya mungkrêt lir lintah ||

163.
Garwa gumujêng ngalikik |
layak mêngkrêta lir lintah |
katisên kamikêkêle |
sêlir Sikêm Ragil Giyah |
pan sarêng guyunira |
ting guligik Sikêm muwus |
senggane dèn-konokêna ||

164.
Kinum ing banyu kang atis |
dimène mari (m)bêngkayang |
Jayèngraga sru guyune |
mara cobanên manawa |
yèn kaya dongèngira |
gya mundhut toya prapta wus |
ing bokor nulya kinambang ||

165.
Gimuyu kang para sêlir |
sarwi anyawuki toya |
samya (ng)guyang dhêdhogole |
nglêgarang lir kutuk ngambang |
Rarasatyarsa lunga |
kang raka ngling aja mundur |
ngarah apa tan ana lyan ||

166.
Wurung mingsêr Rarasati |
anggêgujêng mring kang raka |
aningali ing karsane |
têtanya hèh priye Giyah |
apa bisa ngalêmprak |
umatur sarwi gumuyu |
punika sangsaya kiyal ||

167.
Dèn-silêp-silêpkên warih |
malah molah kalobakan |
lir dêlêg anèng ganggênge |
botên lêmês malah mangkas |
ngantos anyêp kulitnya |
pan inggih sangsaya mulur |
mèh jujul bokor punika ||

168.
Sadaya akirig-kirig |
nggêgilani yèn sinawang |
gila kêpengin manahe |
karêmênên dènnya (ng)guyang |
sêlirira têtiga |
toya srêp dados ngêtipun |
kêsumukan ing warastra ||

169.
Wau ta sadangunèki |
ingkang lagya carêmêdan |
Kadiman prapta banène |
sigra ngêntas Jayèngraga |
jumênêng kètès toya |
sadaya samya gumuyu |
Jèngraga anulya mêdal ||

170.
Panggih lan bagus Suratin |
ngling (n)di si Sênu tan prapta |
Kadiman umatur dèrèng |
dhatêng sawêg katimbalan |
ngandika lah enggala |
kang kinèn sigra lumayu |
gus Suratin tinimbalan ||

171.
Anèng paningrat adhêmit |
pasareyan kanthil rusban |
têrtib gêdhong anèng ngèmpèr |
wus anèng jro pagêdhongan |
bisik-bisik ngandika |
Surat di-mrene wong bagus |
sarwi kinèn anêkêma ||

Jilid 6 - Kaca : 122

172.
Gus Suratin kinapithing |
pipyalus ingarasan |
pan linênggak-lênggakake |
ginulingakên ing rusban |
tansah pinriyêmbada |
dadya rêp-arêpan mujung |
lathinira cinêcêpan ||

173.
Gus Surat sêndhêt tyasnèki |
dhuh wong bagus mirah ingwang |
paran sira jaluk anggèr |
sesuk yèn mapag pangantyan |
sore ing wayah Ngasar |
pêrabot ing sadhêmênmu |
sun kang paring mring ing sira ||

174.
Sarwi ingungkurkên aris |
wastra rinantan tinaman |
ing warastra ling ature |
ywa dangu-dangu kewala |
kawula sawêg susah |
Jèngraga aris awuwus |
susah paran sira mirah ||

175.
Sun kang nglêjarkên sirèki |
ywa kongsi kusut cahyanta |
owêl manisira radèn |
sira matura pêsaja |
kang dadi wot tyasira |
gus Suratin aturipun |
sakit padharan kawula ||

176.
Mulês sadintên tan mari |
pan botên kèndêl wawratan |
mila ywa dangu kemawon |
yèn kenging nyuwun apura |
maklum dalêm kewala |
manawi têmahan saru |
kawula jrih ing paduka ||

177.
Jèngraga osiking galih |
iki wong katula-tula |
prasasat mapag tanggale |
karsane iya jêg nora |
kapriye kiyè mana |
nulya banène si Sêtu |
kang nimbali Sênu prapta ||

178.
Ngandika mring gus Suratin |
turona wae ywa lunga |
mijil lampahira alon |
panggih lan Sênu wuwusnya |
kêsuwèn têmên sira |
sarwi nothok bathukipun |
dèn age sira mreneya ||

179.
Wus prapta ing rusban kanthil |
ing karsa ragi kasêsa |
cinêcêp lathi pipine |
gênti ing pangarasira |
jinèjèr lan gus Surat |
Sênu pinungkurkên wau |
mungkur kumurêp pasangnya ||

180.
Lumah kurêp wus miranti |
winingkis wastra wus silak |
tumanduk sêg warastrane |
dèn-ongkongkên angganira |
mrih dhanganing pamapan |
anglêmpèt wangkong jinunjung |
mongkrong mrih tadhah pagutan ||

181.
Anyênthing lir gêmak laki |
wus anjathok ing cathokan |
pinadal nêt pandêdêle |
maksih kabunton rêkasa |
solahe lir kèkèyan |
brêbêt mêkênêng nulyanglud |
mak hêk andhêngkèng sêsambat ||