Ki-demang.com : Centhini

Jilid 2 - Kaca : 252

152 Asmaradana

1.
Tutug dènnira amardi |
mring putra tataning krama |
dalu bubaran kaliye |
têkan wawangkiting dina |
paningkahing pangantyan |
bawahannya langkung-langkung |
guyub ingkang nambutkarya ||

2.
Tan ana kang nguciwani |
lêstari amangun suka |
dupi paragating gawe |
Sèh Ngarip sinungan prênah |
ing kidul Wanasêkar |
dhudhukuh arja kalangkung |
tulus (ng)gènne palakrama ||

3.
Minta uning marang laki |
wit ningkahan têkèng babar |
wus winisik saderahe |
Sèh Ngarip dhasar waskitha |
alim sakèhing kitab |
tinutur sadayanipun |
sang dyah saya sungkêmira ||

4.
Cipta laki donya ngakir |
Murtasiyah wus awawrat |
têkèng mangsa mêtu wadon |
kalangkung endahing warna |
cahya suksmèng sasangka |
ramebu suka kalangkung |
dahat sukur ing Pangeran ||

5.
Sinung ran Siti Warsiki |
lagya umur sangang wulan |
sinapih ing panêsêpe |
kacrita sawiji dina |
Sèh Ngarip lagya nadhah |
Murtasiyah sandhing lungguh |
lawan amangku kang putra ||

6.
Mulat pandome mèh mati |
gragap Dara Murtasiyah |
pinriksa sumbune êntèk |
kalangkung kewran ing nala |
tambuh ing solahira |
sangêt gumêtêr ing kalbu |
guguping tyas ngambil rema ||

7.
Mung saêlêr gya kinardi |
sumbuning pandam gumêbyar |
sang Sèh Ngarib dupi anon |
kagyat ing tyas sêmu duka |
apa ta mulanira |
uruping pandam sumunu |
suwene surêm mèh pêjah ||

8.
Murtasiyah turira ris |
sangêt gugup ingkang manah |
de dhasar têlas sumbune |
upami kawula tilar |
ngambil sumbu gya pêjah |
dadya ngambil rambut ulun |
kinarya sumbuning pandam ||

9.
Bramantya sêrêng Sèh Ngarib |
kèndêl dènnira anadhah |
sugal asruing wuwuse |
bêcik têmên solahira |
bisamu aprasêca |
bojo ngawal akiripun |
Murtaisiyah durung pirsa ||

Jilid 2 - Kaca : 253

10.
Wani amikan ing laki |
sira kêna ukum lara |
tan paparah sira kênès |
wani-wani ngambil rema |
sarandune wakira |
sirèku sadarma (ng)gadhuh |
kabèh kagunganing priya ||

11.
Sira lungaa saiki |
tan sotah sun sasandhingan |
lan wong duraka lir kowe |
matur rara Murtasiyah |
mlasasih rawat waspa |
tan rinungu saya bêndu |
druhaka ywa katon mata ||

12.
Kakeyan cariwis lamis |
tinggalên atmajanira |
Warsiki cinandhak age |
uwal saking pangkon rena |
Murtasiyah pinala |
linarak binêkta mêtu |
tan kêndhat dènnya milara ||

13.
Sambat-sambat minta lalis |
saya sru dènnya milara |
jinunjung binanting age |
sang ayu banjur kantaka |
Sèh Ngarib malbèng wisma |
lawange nulya tinutup |
nahên wau kang kantaka ||

14.
Gilang-gilang anèng siti |
kasiliring samirana |
wus lingsir wêngi wayahe |
tibaning (m)bun tirtamarta |
tungtum bayuning ngangga |
èngêting tyas dahat sukur |
takdire sariranira ||

15.
Wus wungu sang dyah ngalilir |
pangetangira ing nala |
yèn ingsun lungaa (m)bolos |
paran wêkase wakingwang |
dadya pawèstri pajal |
tangèh manggiha rahayu |
tan wurung kasurang-surang ||

16.
Sinêbut pawèstri lanji |
umpama ingsunmopowa |
nora kêlar siyasate |
sang dyah kewuhan ing driya |
ing wayah bêdhug tiga |
dadya tyasira anglalu |
kesah sarêng wayah pajar ||

17.
Lampahe mandhêg anolih |
kèmutan atmajanira |
tansah kumêmbêng waspane |
kaya baliya sakala |
anangis ing wardaya |
adhuh nini putraningsun |
sira tan aduwe biyang ||

18.
Aja sira sok anangis |
sapa kang momong ing sira |
awirandhungan lampahe |
samarga arawat waspa |
ing wayah lingsir wetan |
lampahira dèrèng rawuh |
ing dhukuhe ingkang rama ||

19.
Sèh Akbar sampun udani |
ilham saking kalbunira |
yèn badhe prapta putrane |
marga dinukan ing priya |
apurik tilar wisma |
gya prentah mring garwanipun |
rubiyah sira dènenggal ||

20.
Inêbên lawang kang (n)jawi |
sira kancingana pisan |
yèn anakira marene |
aja sirawèhi lawang |
iku durakèng priya |
yèn sira mèlu tutulung |
olèh durakèng Pangeran ||

Jilid 2 - Kaca : 254

21.
Yèn sira dènjajaluki |
sabarang ingkang tinêdha |
poma sira aja awèh |
pacuhan sira awèha |
rabine anggarjita |
mituhu wêlinging kakung |
kori sampun tinêtêgan ||

22.
Murtasiyah nulya prapti |
kandhêg sajawining lawang |
anguwuh marang ibune |
kawula anuwun lawang |
sumaur ibunira |
saking sajêroning pintu |
èh rara age baliya ||

23.
Aja sira njaluk kori |
dinukan ing ramanira |
ingsun ajrih pêpacuhe |
sira winastan duraka |
marang ing ramanira |
duraka marang lakimu |
ramanta tan arsa mulat ||

24.
Dara Mutasiyah nangis |
amlasasih anèng lawang |
ibune nangis anèng jro |
dhuh nini aja karuna |
ingsun tan bisa mirsa |
dhuh ibu anyuwun banyu |
sun gawene sangu kesah ||

25.
Ibune ngadhuh nauri |
wuwuse awor karuna |
adhuh nini putraningong |
ingsun ajrih ramanira |
Murtasiyah turira |
ibu kawula mit lampus |
dènagung apurandika ||

26.
Lawan sêmbah bêkti mami |
aturna mring kangjêng rama |
(ng)gih pangapurane bae |
mugi kawula angsala |
apuraning Pangeran |
ibune tan bisa muwus |
ni Murtasiyah wus kesah ||

27.
Manjing ing wana gung wêrit |
tan ana dirgama ketang |
sang dyah angèsthi patine |
dene angsal dukaning Hyang |
lawan dukaning priya |
marma ragane winasuh |
angsala apuraning Hyang ||

28.
Lawan apuraning laki |
kang piniji maring Allah |
anèng têngah wana gêdhe |
buron galak kabarasat |
samya ajrih tumingal |
gègèr sumingkir kêplayu |
angungsi ing parang jurang ||

29.
Sakathahing buron alit |
tumingal samya kacaryan |
gumrudug angiringake |
banthèng maesa nèng ngarsa |
kadya ambabat marga |
warata mara bêludhus |
kapungkur tinubruk macan ||

30.
Kawingking ing Wanasari |
anjog wana tarataban |
pêtêng tur akèh bondhète |
ri wana lawan ri tanjang |
ri bandhil anèng marga |
anggubêl ingkang lumaku |
sinjang ajur lir ginubah ||

Jilid 2 - Kaca : 255

31.
Samêkan pating saluwir |
warata ingkang sarira |
balur-balur karêrèndhèt |
kacanthol ing parang dênta |
pring jawa angêlakah |
pring ori têpung sumambung |
wulung ampèl anjêlanah ||

32.
Kumrisik kang wuluh gadhing |
kasiliring samirana |
[.
.
.
] |
sangsaya kalunta-lunta |
sira ni Murtasiyah |
ciptaning manah anglampus |
tan ana ingkang sinêdya ||

33.
Liyêb lênguk ing jro ngati |
jisimira tan ginita |
mung amandêng Pangerane |
mugi angsala apura |
mring priya lan kang rama |
wus lawas anèng wanagung |
sisinome Wanasêkar ||

153 Sinom

1.
Kalangkung kawêlasarsa |
ngambah jurang ngiring-iring |
parang pèpèrèng sasêngkan |
tan nadhah minum guling |
sarira kuru aking |
marlêsu cahya umancur |
nèng sela sumayana |
samadyaning wana wingit |
kaayoman witing karoya ngrêmbaka ||

2.
Waktu luhur arsa salat |
nanging datan ana warih |
miwah rukuh datan (m)bêkta |
tandya ngêningkên pangèsthi |
munajat ing Hyang Widdhi |
asta kakalih jinunjung |
matur ing Hyang Wisesa |
Ilahi ngalamun ngalim |
ya ihdina tuwan ingkang Maha Mulya ||

3.
Winênang jagat wiryawan |
mugi aparinga warih |
dongane wus katarima |
Allah Tangala maringi |
anèng ngarsanirèki |
we wêning lan maligyegung |
gya ngambil toya kadas |
osiking tyas langkung wingit |
paran baya sun karya tapih sumêkan ||

4.
Sakujur wus tabêt turas |
putrèngngong nini Warsiki |
kêthêr najis lan tabêt rah |
Allah Tangala udani |
utusan Jabarail |
maringkên parabot luhung |
mring wadon Murtasiyah |
kang satuhu bêkti laki |
tuwan kinèn angusap wadananira ||

5.
Jabarail wus apanggya |
(n)dhawuhkên timbalan Widdhi |
Murtasiyah tampanana |
paringing Hyang Mahasukci |
anggonên angabêkti |
wus tinampan gya rinasuk |
anulya waktu salat |
Jabrail misih ngêntèni |
bakda salat Jabrail ngusap wadana ||

Jilid 2 - Kaca : 256

6.
Wimbuh endah kang suwarna |
sajagat tan na tumandhing |
Jabrail aris ngandika |
rêngên ta èh sira nini |
timbalane Hyang Widdhi |
sira mantuka dèn-gupuh |
bali mring lakinira |
atas timbalan Hyang Widdhi |
Jabarail wangsul ing Kalaratolah ||

7.
Murtasiyah gya umentar |
saking têngahing wanadri |
datan kawarna ing marga |
(n)jujug wismaning sudarmi |
Sèh Akbar lawan rabi |
nuju nèng surambi lungguh |
dhatêngan matur nêmbah |
nyuwun wikan ingkang abdi |
ki Sèh Ngarih pundi prênahe kang dhêkah ||

8.
Sèh Akbar alon wuwusnya |
nini sira wong ing êndi |
ayu anom warnanira |
atêtakon ki Sèh Ngarib |
apa karsanirèki |
Dara Murtasiyah matur |
kula apan winêkas |
marang Murtasiyah nguni |
wêlingipun kinèn nyuwunkên ngapura ||

9.
Ibune sarêng miyarsa |
kumêpyur waspane mijil |
mêngko nini suntatanya |
Murtasiyah nèng ngêndi |
mangkana anauri |
wontên satêngah wanagung |
tambuh ingkang sinêdya |
amung panêdhane nguni |
apuranên dosane munggèng Pangeran ||

10.
Sèh Akbar alon ngandika |
sira nini suntuturi |
dhukuhe Sèh Ngarib iya |
kidulwetan saking ngriki |
Murtasiyah gya pamit |
lajêng wau lampahipun |
tan kawarna ing marga |
prapta dhukuhe Sèh Ngarib |
dumarojog anulya lumêbèng lawang ||

11.
Sèh Ngarib kapanggih lênggah |
anèng surambi angaji |
Kur'an dhasare pasêkat |
swarane arum amanis |
ni Murtasiyah singgih |
lumanpah sarwi tumungkul |
kagagas ing wardaya |
polahe kala ing nguni |
sarwi angling alon wijiling wacana ||

12.
Lah tuwan mangke kèndêla |
sakêdhap (ng)gènnira ngaji |
amba kalilana tanya |
pundi dhukuhe Sèh Ngarib |
Sèh Ngarib angling aris |
inggih ngriki dhukuhipun |
Sèh Ngarib inggih kula |
punapa ta wontên kardi |
Murtasiyah matur kawula winêkas ||

13.
Dening Dara Murtasiyah |
katura (n)dika kiyai |
wêlinge nyuwun apura |
lawan tuwan akên dasih |
donya dèntêkèng akir |
panuwune dipun lulus |
Sèh Ngarib angandika |
inggih-inggih yayi inggih |
Murtasiyah mèsêm ing wardayanira ||

Jilid 2 - Kaca : 257

14.
Sèh Ngarib ing sêmunira |
kacaryan ing dhayohnèki |
alon dènnira ngandika |
arum swarane amanis |
karsa-amba puniki |
kang dadya gagêntènipun |
(n)dawêg nuli aningkah |
ni Murtasiyah nauri |
ki Sèh Ngarib lah punapa karsa (n)dika ||

15.
Angucap kadya punika |
dhumatêng ing awakmami |
pan dene randha wulanjar |
somah datan darbe laki |
lan malih takèn nguni |
apa ta karsane iku |
si Murtasiyah kesah |
dhatêng ing wana gêng wêrit |
(n)dika tundhung anglampahi kawlasarsa ||

16.
Sèh Ngarib alon angucap |
manira tuturi yêkti |
mangke dhatêng pakênira |
tatkala amba ambukti |
rabi ulun ing nguni |
amangku atmajanipun |
nini Warsiki ika |
angadhêp (ng)gènkula bukti |
nèng ajogan apan sarwi ngulah pandam ||

17.
Badhe pêjah ingkang dilah |
margi têlas sumbunèki |
gugup ing tyas rabikula |
ngambil remane pribadi |
tigang êlêr kinardi |
sumbuning dilah puniku |
mila ngong nuli duka |
dene tan warah ing mami |
(ng)gih punika purwane kula kèn kesah ||

18.
Murtasiyah wuwusira |
yèn makatêna puniki |
kang dadya margining duka |
dhatêng rabinta rumiyin |
ingkang maksih ngabêkti |
dhatêng paduka satuhu |
inggih tuwan tantuna |
amba kalilana pamit |
kantun arja kawula ayun mantuka ||

19.
Sèh Ngarib alon lingira |
sampun (n)dika age mulih |
angêntosana dhaharan |
Sèh Ngarib angambil gêni |
tan dangu nulya prapti |
dinadèkkên sarta tunggu |
andamoni sapisan |
Sèh Ngarib ing gêninèki |
aningali ing tamunira sapisan ||

20.
Mangkana pratingkahira |
andamoni kaping kalih |
mulat maring tamunira |
Sèh Ngarib inggih ping kalih |
sadangune kadyèki |
gênine tan kongsi murub |
mèsêm Ni Murtasiyah |
ningali solahing laki |
Murtasiyah kadaut raosing nala ||

21.
Sang rêtna kalangkung wêlas |
anggêntèni dadèn gêni |
yata Ki Sèh Ngarib sigra |
anyigari kayunèki |
kaya mangkana malih |
dènnira anyigar kayu |
iya kadya duk bêthak |
tan kobêr nyigar wrêksèki |
pijêr (n)dongong aningali tamunira ||

Jilid 2 - Kaca : 258

22.
Sèh Ngarib lir kênèng guna |
umiyat ing tamunèki |
tambuh-tambuh solahira |
sang rêtna mèsêm ing galih |
dènnira aningali |
solahe lakinirèku |
Ni Dara alon ngucap |
yèn kaparêng ing panggalih |
amba arsa anggêntosi karya tuwan ||

23.
Kula kyai lilanana |
arsa gumanti ngratêngi |
ki Sèh Ngarib saurira |
inggih-inggih yayi inggih |
wus matêng sadayèki |
kêndhi dènisèni sampun |
sinajèkkên ing ngarsa |
Sèh Ngarib amuwus aris |
nêdha yayi dhadhaharan lawan kula ||

24.
Murtasiyah aturira |
andika dhahar rumiyin |
kawula ngantos lorodan |
Sèh Ngarib anulya bukti |
angucap jroning ati |
rasane sasaji iku |
sêkul kalawan ulam |
padha lan rasane dhingin |
pêcak tangan kaya Dara Murtasiyah ||

25.
Sèh Ngarib (ng)garjitèng driya |
baya iki rabimami |
yèn dulu tatamunira |
warnane têka rêspati |
ngluwihi duk ing nguni |
sarta lan panganggonipun |
kaya dudu wong donya |
iribe lir rabimami |
kaya patut dadiya kanthi manira ||

154 Kinanthi

1.
Datan sakeca tyasipun |
Sèh Ngarib tatanya aris |
mring tatamune kang prapta |
sintên kang sinambat ing sih |
sumaur kang tinakènan |
Murtasiyah aranmami ||

2.
Sèh Ngarib alon amuwus |
arandika niku adhi |
sama lan bakayunira |
rabikawula rumiyin |
sun badhe mangsa dedeya |
Sèh Ngarib marpêki aris ||

3.
Manira takèn satuhu |
awêcaa dènsajati |
sapa ranne sutanira |
Murtasiyah anauri |
kakasihe suta amba |
inggih pun rara Warsiki ||

4.
Sèh Ngarib mèsêm lingnya rum |
wastane sutanirèki |
sami lan anak-kawula |
yèn makatêna nakmami |
ywa tanggung sira pupuwa |
kang putra awas ningali ||

5.
Ni Rara Warsiki gupuh |
marani sarwi anangis |
sigra Dara Murtasiyah |
kang putra sinambut aglis |
dèn êlungi payudara |
Sèh Ngarib awas ningali ||

Jilid 2 - Kaca : 259

6.
Nging maksih mêlang tyasipun |
mèsêm angandika aris |
sintên wastane ramanta |
miwah renanira yayi |
Murtasiyah aturira |
inggih rama ibu mami ||

7.
Sèh Akbar kêkasihipun |
de wastane ibu mami |
kusuma rêtna Supiyah |
Sèh Ngarib amuwus manis |
iya yèn mangkene nyata |
sira iku rabimami ||

8.
Sèh Ngarib malih amuwus |
apa karanane yayi |
sira salin warnanira |
beda lawan duk rumiyin |
mêngko wimbuh ayu endah |
lan wong akèh angluwihi ||

9.
Kaya dudu wong donyèku |
panganggonira mas kwari |
Murtasiyah aturira |
ya pangeran gurumami |
ing donya praptèng dêlahan |
tulusa mêngku kang abdi ||

10.
Rumiyin andika bêndu |
anundhung dhatêng kang abdi |
kawula kesah mring wana |
nèng wana nêdya ngabêkti |
ngupados toya tan angsal |
amba nunuwun ing Widdhi ||

11.
Istijab pandongaulun |
tinarimah ing Hyang Widdhi |
yata na malige prapta |
cumawis nèng ngarsamami |
sarta lan toyane pisan |
dutaning Hyang Jabarail ||

12.
Dhawuh salaming Hyang Agung |
aparing wastra mring mami |
saking swarga adi mulya |
sampuning bakda ngabêkti |
Jabrail ngusap wadana |
lawan êlare sasisih ||

13.
Punika wiwitanipun |
salin warnamba kiyai |
Sèh Ngarib alon ngandika |
iya kang kaya sirèki |
kang sinung rahmating Suksma |
pindha Rasullulah yayi ||

14.
Sinung nugraha satuhu |
sawabe Patimah yayi |
suwarga kang adi mulya |
pangaksamaning Hyang Widdhi |
sapa kang bêkti ing priya |
tan beda samining ngèstri ||

15.
Rara Murtasiyah iku |
antuk rahmating Hyang Widdhi |
kapindho Patimah johar |
lawan manggih sawargadi |
Sèh Ngarib nulya utusan |
rama ibu dènaturi ||

16.
Wus prapta panggya kang sunu |
langkung gawoking panggalih |
de ta manggya kaelokan |
suka sukur ing Hyang Widdhi |
ramebu samya (n)dêdonga |
lêstarinipun kang siwi ||

Jilid 2 - Kaca : 260

17.
Wus têlas caritanipun |
Dara Murtasiyah sukci |
sagunging kang amiyarsa |
samya awawanan angling |
ngene-ngono yèn wanodya |
yèn wis winêngku ing laki ||

18.
Nora ngimpi angrêmpêlu |
duwe cipta liyan janmi |
iku antêping wanita |
wong lanang satuhunèki |
dak-nang anggêp sumangkeyan |
ciptane tan muhung siji ||

19.
Wong lagi bae tas anu |
basan loro dadi siji |
kaya diuntal-untala |
basa mêtu saking panti |
tan na elinge samêndhang |
kana-kana kang pinikir ||

20.
Rewange mangsuli wuwus |
adhi iya warni-warni |
ywa kagêbyah kaya uyah |
botên-botên bakyu mêsthi |
trêsna yèn lagi kêkêpan |
irunge tumèmpèl pipi ||

21.
Mangga karaosa bakyu |
criyosipun Kasanah-i |
nganti jumênêng narendra |
tan lami mantêp ing laki |
Ki Suhul-e lajêng eklas |
tan na priksa tan na titi ||

22.
Sèh Akbar cariyosipun |
kang mangka têpa palupi |
nyatakkên tyase wanita |
duk jaman Suleman Nabi |
supaya namung sakala |
wasana tambah gunging sih ||

23.
Wadon Aklimah pinunjul |
bojone juragan bêngkring |
tuwa ala lara mata |
kêrênge kêpati-pati |
pinala tumêkèng pêjah |
sarêng wontên ing swargadi ||

24.
Garwane juragan bêngkrung |
pêjah winisesèng Widdhi |
griya ing nraka jahanam |
ngaru-ara rina wêngi |
dupi Aklimah miyarsa |
tinarik marang swargadi ||

25.
Dara Murtasiyah wau |
dosane amung sathithik |
pinala mèh praptèng lena |
tinudhung cinêri-cêri |
wontên paran botên ginggang |
dènnya sumungkêming laki ||

26.
Adhi ya bênêr kandhamu |
suka sênêng pra tamèstri |
jênêg dènnya jajagongan |
arak inggih uwa rati |
wong lanang anggalap mênang |
botên pothok kados èstri ||

27.
Nyi Atikah lingira rum |
aku takcarita maning |
mêngko padha rasakêna |
mungguh ananing pawèstri |
muhung minangka timbangan |
critaku kang uwis-uwis ||

Jilid 2 - Kaca : 261

28.
Carita kala rumuhun |
ana kawulaning Widdhi |
mardika tur sugih arta |
anulya bêkti ing Widdhi |
jro kitha Mêsir wismanya |
aran Ngabdullah Johari ||

29.
Kautamanira mashur |
sajroning nagara Mêsir |
mangkana sawiji dina |
sira Ngabdullah Johari |
alungguh lan rabinira |
sinawang-sawang kang warni ||

30.
Amulat wadana muwus |
dhuh rubiyah ingsun iki |
asih têmên marang sira |
pangrasane atimami |
lumahing bumi kalawan |
soring langit tan na malih ||

31.
Kang dadi têlênging kalbu |
kumpuling paningal-mami |
wus mondhok anèng ing sira |
rabine sumaur aris |
kula (ng)gih botên prabeda |
kados panjênêngan ugi ||

32.
Datan kapengin wong bagus |
botên melik janma sugih |
mung (n)dika dununging cipta |
ing awal praptaning akir |
tulusa angèstupada |
tan adarbe cipta malih ||

33.
Dèn-tumêka ajur luluh |
mung (n)dika panutan-mami |
lah (n)dawêg sami prasêtya |
dadosa antêping budi |
kalamun kawula pêjah |
(n)dika sampun rabi malih ||

34.
Dene yèn andika lampus |
kula botên laki-laki |
sampun ngantos ginarayang |
mring wong lanang malih-malih |
ngamungna (n)dika piyambak |
kang darbe sarira mami ||

35.
Ing donya akeratipun |
angling Ngabdullah Johari |
yèn kaya mangkono iya |
nuli padha aprajanji |
sinêksèn para ngulama |
misuwur wong sanagari ||

36.
Prasêtyanira kalangkung |
ni (m)bok Ngabdullah Johari |
tur bêkti asih ing priya |
ulah bawane lêstari |
mangkana èstrinya pêjah |
lanangnya kadi wong baring ||

37.
Saking sangêt wuyungipun |
udhêngnya dipun suwiri |
kulambi lan sinjangira |
ting sarêmpal dènsuwèki |
tur sarwi lara karuna |
dènlayat wong sanagari ||

Jilid 2 - Kaca : 262

38.
Nulya ginawa mring kubur |
wus pinêtak padha mulih |
sakèh ingkang padha mêtak |
nanging Ngabdullah Johari |
angèri nèng pakuburan |
tunggu kubure kang èstri ||

39.
Sakêdhap Ngabdullah mantuk |
mring wismanira ing rabi |
ing paturone tan ana |
saya susahe kang ati |
alungguh ing wismanira |
bali mring kuburan malih ||

40.
Sirahe pinopok ngêndhut |
sarwi (n)jêlèh asru nangis |
solahe kaya wong edan |
lali mangan lan ngabêkti |
mung rabine kang dènucap |
cinêluk dènajak mulih ||

41.
Dadya umum amisuwur |
yèn ki Ngabdullah Johari |
kalindhih akale buyar |
sapatine ingkang èstri |
sanak-sanakira wêlas |
padha ngupaya jajampi ||

42.
Miwah maring dhukun-dhukun |
cinêkêl ginawa mulih |
sinilêmakên ing toya |
ana kang (ng)gitik pênjalin |
kèh warnane japamantra |
tan ana kang amarasi ||

43.
Tita akaling dhêdhukun |
samya sèlèh tan kadugi |
ki Ngabdullah kinunjara |
laminira nênêm sasi |
kami-wêlasên kang mulat |
ki Ngabdullah dènuculi ||

44.
Saking kunjara duk mêtu |
manjing wismanira ngambil |
klasa satunggal binêdhah |
ing têngah dipun lêboni |
sirah kaya nganggo kayat |
maring pakuburan malih ||

45.
Praptane banjur alungguh |
anèng kubure kang èstri |
manggrok nora lunga-lunga |
yèn dalu ajêrat-jêrit |
pira lawase amoyang |
sira Ngabdullah Johari ||

46.
Kongsi (n)dungkap tigang taun |
sawiji dina nujoni |
sirah pinopok ing lêmah |
banjur tuturon ing siti |
malumah angathang-athang |
matur ing Hyang Mahasukci ||

47.
E Pangeran ingkang Agung |
kang mulyakakên ing Nabi |
Muhammad ingkang Mustapa |
tuwan icalna tumuli |
susahipun manahamba |
ya Pangeran ingkang gaib ||

Jilid 2 - Kaca : 263

48.
Nulya na swara karungu |
mring ki Ngabdullah Johari |
aglis junjung sirahira |
ningali wong tuwa siji |
anganggo kang sarwa pêthak |
ki Ngabdullah atut wuri ||

49.
Ing saparane wong iku |
ki Ngabdullah matur aris |
dêmi Allah kang asuka |
nugrahaning martabati |
lah sintên ta asma tuwan |
kang tinanya ngandika ris ||

50.
Nabi Ngisa jênêngingsun |
kumêpyuring tyas Johari |
rumangsa pitulunging Dad |
kang nulya umatur malih |
ya Nabiyolah pratela |
Pangeran kang Mahasukci ||

51.
Kang akon mring tuwan têmu |
lan kawula anuruti |
ing sakajating kawula |
Nabiyolah Ngisa angling |
lah ta apa kajatira |
matur Ngabdullah Johari ||

52.
Punika ingkang kinubur |
rabikawula ngêmasi |
kawula tan bisa pisah |
tuwan têdhakna Hyang Widdhi |
mugi ta rabikawula |
dipun gêsangêna malih ||

53.
Lan taksiya warni ayu |
Nabiyolah ngandika ris |
èh Ngabdullah wus muliya |
mangana minuma sarwi |
sêdhêkaha mumuleya |
ngurmatana pêkir miskin ||

54.
Krana sira iku luput |
tingkah mring rabimu ugi |
sukêr ati palacidra |
lalèn tur amaro ati |
samangsa iku uripa |
kiyanat gawe bilai ||

55.
Mulane ingsun tan ayun |
dongakna (n)jaluk ing Widdhi |
mêndhêg matur ki Ngabdullah |
amba anênuwun ugi |
inggih mangsa makatêna |
rabikawula wus janji ||

56.
Donya praptèng akiripun |
tan kumêdhap darbe laki |
dhumatêng badankawula |
mangsa sagêta ngoncati |
prasêtyanipun akathah |
tuwan têdhakêna urip ||

57.
Tanpa damêl tuwan rawuh |
datan anglêgakkên ati |
asangêt atur kawula |
tuwin têdhakna tumuli |
mring Pangeran ingkang Mulya |
kang sipat rahman (n)jurungi ||

58.
Nabiyolah Ngisa manggut |
andodonga ing Hyang Widdhi |
sakala Jabrail prapta |
(ng)gawa timbalane Widdhi |
èh Nabiyolah têdhakna |
Ngabdullah dhatêng Hyang Widdhi ||