Ki-demang.com : Centhini

Jilid 2 - Kaca : 264

154 Kinanthi

59.
Sampun tuwan purun-purun |
ngandhêg kajate wong miskin |
Nabiyolah andêdonga |
takdirulah amarêngi |
pan malêkah kuburira |
ni (m)bok Ngabdullah Johari ||

60.
Mêlu saking jroning kubur |
dupi ki Ngabdullah uning |
kalamun rabine gêsang |
mêtu saking kubur linggih |
nanging warna malih ala |
Ngabdullah matur ing Nabi ||

61.
Ya Nabiyolah puniku |
dede rabi kula dhingin |
warnane kalangkung endah |
ayu manis mêrakati |
puniku rupane ala |
nyarungus rambut barindhil ||

62.
Nabi Ngisa ngandika rum |
iya rabinira iki |
mulane rupane ala |
bangêt prihatining ati |
ngarsakakên pancabaya |
ing kubur awarni-warni ||

63.
Ngabdullah Johari matur |
tuwan suwunna ing Widdhi |
mantuka warnane kuna |
Nabi Ngisa anuruti |
tumênga (n)donga ing Suksma |
nulya warna ayu malih ||

64.
Sawuse malih warnanya |
wadon Ngabdullah Johari |
sampun musna Nabi Ngisa |
mangkana Ngabdullah laki |
(m)bojakrama rabinira |
kinudang lawan liniling ||

65.
Dhuh bandaraku wong ayu |
kang ngilangakên prihatin |
lawase sira nèng kerat |
baya dinus guna-dhêsthi |
dening kang para malekat |
mundhak antêng (n)jatmikani ||

66.
Kathah wêtuning pangungrum |
rabine tan anauri |
kaku atine Ngabdullah |
(n)dodonga katur ing Widdhi |
tumênga ing awang-awang |
jlêg rawuh Nabi Ngisa ris ||

67.
Ngabdullah Johari matur |
dhuh kadipundi (n)Jêng Nabi |
rabikula tan kumêcap |
tuwan dongakna ing Widdhi |
inggih sagêta micara |
kadi uripe ing nguni ||

68.
Jêng Nabi ngandikanipun |
rabimu uga wus mati |
sira kariya papanggya |
kadya anggane wong ngimpi |
têka sira paripêksa |
kadya uripe kang dhingin ||

69.
Ngabdullah tumêngèng luhur |
anjêlèh matur ing Widdhi |
Hyang Suksma Kang Sipat Rahman |
jlêg tumurun Jabarail |
matur maring Nabi Ngisa |
ya Nabining Hyang sayêkti ||

Jilid 2 - Kaca : 265

70.
Ya ta Ngabdullah gya matur |
mring Malekat Jabarail |
minta gêsanging rabinya |
supados bisaa angling |
angandika Nabi Ngisa |
èh kisanak Jabarail ||

71.
Pintên karine kang umur |
pun Ngabdullah lanang mangkin |
Jabarail aturira |
kawula (m)botên udani |
malih Nabi angandika |
yèn makatên (n)dika bali ||

72.
Matura Hyang Maha Agung |
gya mentar ki Jabarail |
wus praptèng Kalaratulah |
pangandikane Hyang Widdhi |
umure wau Ngabdullah |
nênggih kantun sèkêt warsi ||

73.
Malekat Jabrail wangsul |
panggih lawan Kangjêng Nabi |
ngaturakên umurira |
ki Ngabdullah ingkang kari |
sampun Nabiyolah amba |
matur Kalaratulahi ||

74.
Amung kantun sèkêt taun |
umure Ngabdullah mangkin |
tuwan tari lamun suka |
angsung umure sapalih |
dèntari Ngabdullah lila |
asung umure sapalih ||

75.
Malih Jabarail matur |
ya Nabiyolah puniki |
isimulah tuwan waca |
kalimah pipitu amrih |
tuwan kawasa amulat |
ing kodratulah kang gaib ||

76.
Mangka Nabi Ngisa gupuh |
andodonga maca isim |
-mulah kang pitung kalimah |
saking mujijating Nabi |
Ngisa Roholah kalawan |
bêrkating ngisimulahi ||

77.
Nulya (m)bok Ngabdullah matur |
atur salam mring (n)Jêng Nabi |
sawusira sinauran |
Nabi lajêng mituturi |
eling-eling (m)bok Ngabdullah |
aja kiyanat ing laki ||

78.
Lan aja cidra ing kakung |
dènsêtya tuhu ing laki |
dèngêdhe tarimanira |
mring lakinira dènwêdi |
wong palacidra ing priya |
papa naraka pinanggih ||

79.
(m)Bok Ngabdullah aturipun |
ya Nabiyulah kang mugi |
angsala sapangat tuwan |
(m)botên pisan-pisan kami |
sêdya acidra ing priya |
punapa wawalêsmami ||

Jilid 2 - Kaca : 266

80.
Sinungan sapalih umur |
tur agêng sihe kapati |
dhumatêng awak-kawula |
laki-kawula nuhoni |
jangjine sabaya-pêjah |
paran sagêda gumingsir ||

81.
Nabiyulah ngandika rum |
èh ki Ngabdullah Johari |
wis ajakên rabinira |
mulih ngomahira nuli |
lawan ingsun amêmêkas |
mring sira poma dèneling ||

82.
Bilainira ing pungkur |
dadalan rabimu iki |
yèn sira aduwe kajat |
arêp katêmu lan mami |
aja tinggal marganira |
kang uwis kalakon dhingin ||

83.
Gaib Nabi musna sampun |
Ngabdullah kari jalwèstri |
nulya mangkat maring wisma |
sajroning nagara Mêsir |
lumaku alon nèng marga |
bungah manahe tan sipi ||

84.
Dupi lakune mèh tutug |
lawang watêsing nagari |
angucap Ngabdullah lanang |
rubiyah rèrèna dhingin |
ingsun anjupuk makêna |
lawan kukudhung wastradi ||

85.
Karana iki malêbu |
ing praja kèh wong udani |
mring sira nora makêna |
pasthi akèh kang ngèsêmi |
ingsun ingkang kawirangan |
pae dhingin ingsun yayi ||

86.
Kala pisah lan sirèku |
polahku kaya wong baring |
mêngko mulih kajatmikan |
rèrèna ing kene dhingin |
ingsun anjupuk makêna |
ki Ngabdullah nulya mulih ||

87.
Maratuwane katêmu |
anulya dipun tututi |
èh rama putra-andika |
ing mangke pan sampun urip |
maratuwane angucap |
sira iki andalêming ||

88.
Ngêndi ana wong wis lampus |
têlung taun bisa urip |
ki Ngabdullah asru ngucap |
ing mangke (n)dika tingali |
kawula nêdha makêna |
lawan kukudhung dènaglis ||

89.
Kawula ajake mantuk |
anulya dipun ulungi |
Ki Ngabdullah nulya kesah |
age-age banjur mampir |
atutuku papanganan |
dêdoyanane kang èstri ||

90.
Sawusira atêtuku |
marang (n)gènnira kang èstri |
kapanggih Ngabdullah ngucap |
yayi sun wus tigang warsi |
tan wruh rasaning panganan |
lah payo sarêng ambukti ||

Jilid 2 - Kaca : 267

91.
Dènatag nganggo kukudhung |
lan makênanira nuli |
lumaku alon-alonan |
kawêngèn anèng ing margi |
wimbuh sukaning wardaya |
sapraptanira ing kori ||

92.
Katêmu minêb kang pintu |
alèrèn pinggiring kori |
angucap Ngabdullah lanang |
sun iki kaliwat arip |
lawase pisah lan sira |
durung wruh rasaning guling ||

93.
Lah pangkunên sirahingsun |
sadhela ingsun aguling |
gya pinangku sirahira |
Ngabdullah marang kang èstri |
lajêng kapati anendra |
kadya mas kalêbèng warih ||

155 Maskumambang

1.
Malah kongsi karainan maksih guling |
kasorotan surya |
cahyanira anêlahi |
sênênning agama mulya ||

2.
Kawarnaa sri naranata ing Mêsir |
miyos acangkrama |
praptèng lawang aningali |
marang Johari Ngabdullah ||

3.
Pan aturu sirahe pinangku èstri |
warnanira endah |
kagiwang sang natèng Mêsir |
aningali (m)bok Ngabdullah ||

4.
Angandika aris sang raja ing Mêsir |
èh sira wong apa |
anèng kene dene sarwi |
mangku sirahe wong edan ||

5.
Dene eman warnanira ayu luwih |
lulut ing wong edan |
pantês dadya garwamami |
tur sira mukti wibawa ||

6.
(m)Bok Ngabdullah kumênyut mulat sang aji |
dening bagusira |
sarta pangandika manis |
umatur wadon Ngabdullah ||

7.
Tuwan sintên angandika raja mêsir |
iya ingsun raja |
ing Mêsir ingkang ngratoni |
matur malih (m)bok Ngabdullah ||

8.
Yèn makatên tuwan ingkang angratoni |
mring awak-kawula |
lah kawula nyuwun adil |
(m)botên suka botên lila ||

9.
(ng)Gih kawula kianiaya wong baring |
puniki kang nendra |
pêksa marusa ing mami |
yèn botên tuwan ukuma ||

10.
Pasthi ulun nagih ing akerat benjing |
nèng ngayunaning Hyang |
paduka kang uluntagih |
yèn tan ngukum wong niaya ||

Jilid 2 - Kaca : 268

11.
Ratu ingkang kuwajiban angadili |
mring wong nganiaya |
dene kawula puniki |
tanayanipun ki Suplan ||

12.
Sampun mashur sajroning nagari Mêsir |
ki Suplan santosa |
duk wingi kawula lagi |
arsa ngujung mring wong tuwa ||

13.
Anèng marga cinêkêl saking ing wingking |
mring titiyang edan |
puniki kang lagi guling |
dipun enggal adilana ||

14.
Wus tumêdhak raja Mêsir ngandika ris |
apa karêpira |
umatur Ngabdullah èstri |
tuwan tugêla kang murda ||

15.
Nuntên amba tuwan bêkta dhatêng puri |
gya anarik pêdhang |
karsa amêdhang kang guling |
mèh lali ing kukumulah ||

16.
Marmaning Hyng Kanggêg manahe sang aji |
ngunandikèng driya |
eman jênêngingsun aji |
dadya aris angandika ||

17.
Èh wong ayu sira manjinga jro puri |
anungganga jaran |
mêngko sapungkurmu yayi |
sun patenane si edan ||

18.
Eman sira aja kacipratan gêtih |
mêngko yèn wus pêjah |
ingsun mulih marang puri |
lah mara sira dènenggal ||

19.
Sirahira kang lanang sinèlèh siti |
wus anitih kuda |
banjur lumêbèng jro puri |
ana dene ki Ngabdullah ||

20.
Gumalundhung nèng siti maksih aguling |
raja Mêsir agya |
pêdhangnya cinêlup gêtih |
ing menda binêktèng pura ||

21.
Sarawuhe ing pura sri narapati |
animbali marang |
ni (m)bok Ngabdullah Johari |
andikanira sang nata ||

22.
Yayi uwis ngongpêdhang wong edan mati |
anulya cinandhak |
pêdhang ana tilas gêtih |
dinilat mring (m)bok Ngabdullah ||

23.
Têka eram raja Mêsir aningali |
mring pratingkahira |
wadon Ngabdullah Johari |
ngandika sajroning nala ||

24.
Iya apa sababe wong edan asih |
mring wong iki iya |
pratingkahe sun-yêktèni |
atine kaliwat ala ||

25.
Kawarnaa ki Ngabdullah kang aguling |
kasorotan surya |
ngalilir banjur alinggih |
mulat rabine tan ana ||

26.
Dipun nyana mulih maring kubur malih |
sinusul tan ana |
mring wismane tan kapanggih |
martuwane tinakonan ||

Jilid 2 - Kaca : 269

27.
Martuwane anêbut sarwi nuturi |
adhuh anakingwang |
rabimu uga wus mati |
lawase wus tigang warsa ||

28.
Sira tunggu kubure raina wêngi |
mêngko takon mring wang |
sira iku maksih baring |
budimu akulèwèran ||

29.
Pan anjêlèh sirahe Ngabdullah sarwi |
pinopok ing lêmah |
tatanggane padha angling |
ki Ngabdullah nyata edan ||

30.
Ngêndi ana wong wis mati bisa urip |
sira tutur gêsang |
padha dènguguyu maring |
wong kathah sasolahira ||

31.
Pan awuwuh Ngabdullah sataun malih |
prihatinirèng tyas |
lali nadhah lawan guling |
saya sru ngasmarèng driya ||

156 Asmaradana

1.
Kang duwe hikayat angling |
sawiji dina Ngabdullah |
Johari linggih ing bango |
prênah sapinggiring ratan |
anuju kajinêman |
nyinggahakên wong lumaku |
kabèh kang rupa wong lanang ||

2.
Milane mangkono dening |
para garwane sang nata |
sadayanya arsa miyos |
papara arsa mring sêndhang |
mila sakèh wong lanang |
kang samya anèng lulurung |
tuwin kang anèng ing pasar ||

3.
Sadaya padha sumingkir |
amung kari ki Ngabdullah |
alinggih ngisoring bango |
anèng sapinggiring marga |
mangkana ciptanira |
bayèngsun ing mêngko wêruh |
para garwane sang nata ||

4.
Ayu êndi warnanèki |
lawan rabiku (m)bok jênat |
sunlinggih ing kene bae |
prandene sun wus ingaran |
wong edan mring wong kathah |
mangsa kênaa sisiku |
kajinêman nulya prapta ||

5.
Angucap akon sumingkir |
èh wong edan alungaa |
aja alinggih ing kene |
ki Ngabdullah tan alunga |
banjur wong kajinêman |
kasusu ing praptanipun |
ingkang para dhayang-dhayang ||

6.
Samya anitih turanggi |
têgêse pra dhayang-dhayang |
para rara para wadon |
dhayang sawiji angucap |
lah wong edan lungaa |
padha rewange sumaur |
karêpe iku wong edan ||

Jilid 2 - Kaca : 270

7.
Margane kapatèn rabi |
aja sira urah-urah |
pan iku alungguh bae |
ajêjêl ingkang lumampah |
pra rabining satriya |
nulya rawuh para arum |
para garwaning sang nata ||

8.
Saking kathahe pawèstri |
ana kang arsa sikara |
mring ki Ngabdullah nyawowo |
ki Ngabdullah lincak-lincak |
solahe alêlewa |
dadya samya dèn-guguyu |
Ngabdullah awas tumingal ||

9.
Marang para putri-putri |
kang sami anèng wahana |
mangkana Ngabdullah kagèt |
(n)jêngêr mulat rabinira |
awor lan para garwa |
anitih kuda binuru |
cinandhak kêndhalènira ||

10.
Sarwi ngucap bênêr dhingin |
andikane Nabi Ngisa |
tanarsa anguripake |
marang sira pira-pira |
aturku kang amêksa |
anjaluk marang uripmu |
lan sira dhewe winêkas ||

11.
Wawarah dènwasiyati |
aja sira palacidra |
maringsun aja anggawe |
susah marang atiningsun |
karana uripira |
iku pinaringan umur |
saparone umuringwong ||

12.
Têlung taun sun prihatin |
apisah kalawan sira |
lan wuwuh sataun manèh |
ingsun edan saking sira |
sing palacidranira |
(m)bok Ngabdullah dahat rêngu |
kasêrêngan ujarira ||

13.
Ya pagene maksih urip |
sira nora pinatènan |
mêngko gulumu pêdhote |
gya cinandhak tanganira |
mudhun saking titiyan |
Ngabdullah acêluk-cêluk |
kabèh kawulaning Suksma ||

14.
Padha tingalana ugi |
yèn wong iki rabiningwang |
uwis sataun lawase |
minggat sing tanganingwang |
kaliwat palacidra |
Ngabdullah nulya kinêpung |
dening wong dalêm sadaya ||

15.
Samya angrêbut nulungi |
mring rabine ki Ngabdullah |
ana kang mêngkang tangane |
ana anapuk andugang |
ana ingkang amala |
nanging ta nora karêbut |
akancing panyêkêlira ||

16.
Dèn palaur jêlih-jêlih |
saking larane Ngabdullah |
pinala wong wadon akèh |
panyêkêle nora uwal |
dadya samya tinilar |
kasusu rawuh sang prabu |
kagyat Ngabdullah tumingal ||

17.
Johari nyêkêl kang èstri |
rinubung dening wong kathah |
kandhêg sang nata lampahe |
kang magêrsari akapang |
nyêdhak marang Ngabdullah |
nulya ki pangulu rawuh |
munggèng wurine sang nata ||

Jilid 2 - Kaca : 271

18.
Ngabdullah awas ningali |
mring pangulu anèng wuntat |
anulya dènarêpake |
sarya sru matur mangkana |
èh damaring nagara |
kawula anêdha kukum |
ing tuwan witte mangkana ||

19.
Rabingong minggat mring puri |
dènumpêtakên sang nata |
inggih sataun lamine |
ki pangulu atur sêmbah |
ya gusti Sahing Ngalam |
punika tiyang majênun |
andakwa dhatêng panduka ||

20.
(ng)Gih sêlir-dalêm kakasih |
ingkang cinêpêng punika |
apan inganggêp rabine |
kadya punapa parentah |
tuwan dhatêng kawula |
sang nata sangêt kumupyur |
marinding mulat Ngabdullah ||

21.
Kêkês sariranirèki |
rumangsa olèh dêduka |
mangkana lon andikane |
lah takonana apa |
duwe saksi bayinat |
sigra kiyai pangulu |
tatanya maring Ngabdullah ||

22.
Apa sira duwe saksi |
èh majnun ngaku rabinta |
Ngabdullah asru saure |
tuwan mundhut saksi-para |
ki pangulu saurnya |
saksi loro bae cukup |
Ngabdullah Johari mojar ||

23.
Saksi kawula Hyang Widdhi |
kapindo (n)Jêng Nabi Ngisa |
kang minangka saksiningong |
ki pangulu angandika |
lah mara têkakêna |
Nabiyulah Ngisa iku |
yèn gêlêm munggah bayinat ||

24.
Iya sun wèhakên nuli |
wong wadon iku mring sira |
Ngabdullah lunga mring (ng)gonne |
kalanira prajanjian |
kalawan Nabi Ngisa |
sapraptanira agupuh |
tumênga maring ngawiyat ||

25.
Mattur ring Hyang Mahasuci |
mugi amba panggihêna |
lan Nabi Ngisa samangke |
mustajab pandonganira |
saking eklasing manah |
jlêg Nabi Ngisa tumurun |
anèng ngarsane Ngabdullah ||

26.
Sumungkêm ing suku aglis |
Ngabdullah saha turira |
Ya Nabining Hyang kang awèh |
sapangat ing wong kasiyan |
amba dipun niaya |
inggih dhumatêng sang ratu |
ing Mêsir rabikawula ||

27.
Dèn-umpêtakên wus lami |
mangke kapanggih kawula |
kula têdha botên awèh |
anêdha saksi bayinat |
nyatane rabiamba |
yèn ta prapta saksinipun |
sinungkên èstri kawula ||

28.
Andikanira (n)Jêng Nabi |
yèn mangkono payo enggal |
suntêmonane sang katong |
gya mangkat sira Ngabdullah |
(n)dhingini lampahira |
sarwi lumayu-lumayu |
wus prapta sru dènnya ngucap ||

Jilid 2 - Kaca : 272

29.
Èh kali-damaring nagri |
ika Nabi Ngisa prapta |
ya ta kagyat sang akatong |
myarsa Nabi Ngisa prapta |
miwah pangulu samya |
agupuh dènnira mêthuk |
sang nata sawadyanira ||

30.
Mangkana cundhuk sang aji |
mangrêpa mring Nabi Ngisa |
Alkamdulillah ature |
tuwan anêdhaki amba |
pan pira-pira nikmat |
tuwan kang sampun dhumawuh |
ing kula margi Ngabdullah ||

31.
Mugi winêngangna kang dasih |
ngujung dalamakan tuwan |
Ki Ngabdullah sru wuwuse |
lah pundi rabikawula |
mugi tuwan têdhakna |
samangke mangke sang prabu |
kèndêl tan bisa ngandika ||

32.
Gumêtêr sariranèki |
karingête areweyan |
saking jrih tumêkèng batos |
nyana katêkan dêduka |
-ning Hyang wus ngrasa salah |
pangulu tarampil matur |
ya tuwanku Kabibullah ||

33.
Rabine Ngabdullah yakin |
sampun pêjah tigang warsa |
kadya punapa kukume |
kawula anyuwun wulang |
ngandika Nabi Ngisa |
mangkana purwane iku |
rabine Ngabdullah pêjah ||

34.
Wus têlung taun ananging |
Ngabdullah bangêt (n)dêdonga |
(n)jaluk uripe rabine |
mangka ngêndikaning Suksma |
mring sun kinèn dadiya |
iya lantaraning atur |
anêmoni si Ngabdullah ||

35.
(n)Jaluk uripe kang èstri |
sunsuwun Kalaratulah |
kalilan dening Hyang Manon |
nuli ingsun andêdonga |
urip wadon Ngabdullah |
ananging umure puput |
nora bisa barang-barang ||

36.
Mangka nuli dènwènèhi |
umur marang ingkang lanang |
iya saparo umure |
mulane bisa lumampah |
mulih barêng kang lanang |
wadon Ngabdullah sumaur |
asugal wicaranira ||

37.
Iku Nabi Ngisa gidib |
sinêrêg maring Ngabdullah |
Nabi Ngisa ngandikane |
apa sira nora arsa |
duwe laki Ngabdullah |
wadon Ngabdullah umatur |
abiyas sarta supata ||

Jilid 2 - Kaca : 273

38.
Dêmi Allah awakmami |
dede bojone Ngabdullah |
mangka Nabi ngandikane |
yèn mangkono ulihêna |
umure si Ngabdullah |
ingkang sira silih iku |
ature inggih sumangga ||

39.
Nulya angandika Nabi |
ah wis mati (m)bok Ngabdullah |
gulethak tiba patine |
tinutup ing lawang tobat |
ingkang tigang prakara |
dhingin cilakane iku |
(ng)gorohakên Nabiyolah ||

40.
Kapindho tinutup dening |
cilaka dènnya upata |
wus tita dêmi Allahe |
ping tri tinutup cilaka |
iku pan nora kêna |
sinalatkên patinipun |
mangkana Ngabdullah mulat ||

41.
Yèn rabine angêmasi |
Ngabdullah sigra anyandhak |
rasukanira sang katong |
asru mojar èh sang nata |
kang ngumpêtkên marang |
rabikawula sataun |
gya Nabi Ngisa ngandika ||

42.
Èh raja apa sayêkti |
iku ujare Ngabdullah |
raja Mêsir tur sêmbahe |
inggih sayêktos kawula |
saking (m)botên wuninga |
yèn tiyang èstri puniku |
rabinipun ki Ngabdullah ||

43.
Kawula dipun dorani |
kêni rêncananing setan |
sakêdhap kawula supe |
ing mangke sumanggèng karsa |
apan anak kawula |
pawèstri parawan ayu |
kaparingêna Ngabdullah ||

44.
Inggih dadosa lintuning |
dosamba dhatêng Ngabdullah |
kula têdha apurane |
Ngabdullah Johari trima |
lajêng minggah aningkah |
Nabi Ngisa ngandika rum |
hèh rara wus bêgjanira ||

45.
Yèn aja katrima ugi |
kaya sirna kratonira |
poma aja manèh-manèh |
wèh susah atining bala |
krana wong dadi raja |
witing kabêcikan tuhu |
singgahna manah kêthaha ||

46.
Yèn ratu kêthaha budi |
tan angambah adil susah |
ngalamat purêt têdhakke |
nora kongsi turun tiga |
kinêbat wahyuning Hyang |
nora kêlar dadi ratu |
turunne kasurang-surang ||

47.
Nasêkah pitutur iki |
kabèh kawulaning Allah |
kang wus padha ngakil balèg |
padha ngalapa ibarat |
padha angrungokêna |
critane hikayat iku |
lan aja ana pracaya ||

48.
Iya marang ing pawèstri |
lan aja sira ambuka |
wawadi ana wong wadon |
lan aja nurut ujarnya |
wong wadon iku iya |
bolong atine mring napsu |
sasanga sakèh wanodya ||

Jilid 2 - Kaca : 274

49.
Wus kocap pangandikaning |
Suksma kang muni ing Kur'an |
nyaritakakên kandhane |
Nabi Yusup lan kang garwa |
Iya Siti Jaleka |
ngandikanira sang prabu |
Mêsir mring Siti Jaleka ||

50.
Utawi pangrêncananing |
setan iku amung iya |
Hyang Suksma sinêbut ènthèng |
dene pangrêncananing dyah |
iku kang luwih awrat |
saking setan godhanipun |
wus lanas ing dalêm Kur'an ||

51.
Satuhu rêncananing |
setan iku awis dadya |
hèh eling-eling sakèhe |
wong kang padha wus budiman |
padha amicaraa |
mungguh ayat loro iku |
pangupayane wadon ||

52.
Iku kang luwih pribadi |
angluwihi saking iya |
ing setan pangrêncanane |
kayata kang pangandika |
(n)Jêng Nabi Nayakèngrat |
mungguh caritaku mau |
supaya padha elinga ||

53.
Ywa pêgat mamintèng Widdhi |
dèndohna sakèh duraka |
aja êsak myang sêrike |
sanadyan uwus kaêcap |
pasthine isih kêna |
sinuwun dènemut-emut |
mirib crita dyah utama ||

54.
Sagunging kang amiyarsi |
samya nuwun aturira |
mugya angsal barêkahe |
caritanya dyah utama |
ywa pisan-pisan kadya |
Nyi Ngabdullah wong dikêpruk |
dadya isining naraka ||

55.
Nahên ta wus lingsir ratri |
pra tamu samya popoyan |
pamit nyai wisma Nikèn |
Pujastuti lon lingira |
bilih panudyèng karsa |
inggih benjing-enjing dalu |
tuwi ngiras miyat wayang ||

56.
Ki Panjangmas ingkang ngringgit |
enjing lajêng murwakala |
pun ngantèn èstri kawite |
nugêlkên gandhik lawêdan |
mangsuli samya sagah |
tan pae pra tamu kakung |
samya binêjan sadaya ||

57.
Para tamu jalu èstri |
wus umantuk sowang-sowang |
sarimbitan miwah ijèn |
nèng marga ajak-ajakan |
yèn wangsul sasarêngan |
dalune datan winuwus |
enjing amangun sarkara ||